Dutch-English dictionary »

tijdruimte meaning in English

DutchEnglish
tijdruimte substantief

spacetime(four dimensional continuum)
noun
[UK: spˈeɪstaɪm] [US: spˈeɪstaɪm]

tijd-ruimte substantief

spacetime(four dimensional continuum)
noun
[UK: spˈeɪstaɪm] [US: spˈeɪstaɪm]