Dutch-English dictionary »

tijd-ruimte meaning in English

DutchEnglish
tijd-ruimte substantief

spacetime(four dimensional continuum)
noun
[UK: spˈeɪstaɪm] [US: spˈeɪstaɪm]

tijdruimte substantief

spacetime(four dimensional continuum)
noun
[UK: spˈeɪstaɪm] [US: spˈeɪstaɪm]