stabiel meaning in English

Dutch	English
stabiel bijvoeglijk naamwoord	rigid(fixed) adjective [UK: ˈrɪ.dʒɪd] [US: ˈrɪ.dʒəd] stable [stabler, stablest](relatively unchanging) adjective [UK: ˈsteɪb.l̩] [US: ˈsteɪb.l̩]
stabiel bijwoord	stably(in a stable manner) adverb [UK: stæ.bi] [US: stæ.bi]
geologisch stabiel bijvoeglijk naamwoord	abandoned(geology: no longer being acted upon by the geologic forces that formed it) adjective [UK: ə.ˈbæn.dənd] [US: ə.ˈbæn.dənd]
instabiel bijvoeglijk naamwoord	unstable(not stable) adjective [UK: ʌn.ˈsteɪb.l̩] [US: ʌn.ˈsteɪb.l̩]
onstabiel bijvoeglijk naamwoord	versatile(changeable or inconstant) adjective [UK: ˈvɜː.sə.taɪl] [US: ˈvɝː.sə.təl]

Your history