Duits | Hongaars |
---|---|
angleichen (sich) [glich sich an; hat sich angeglichen] Verb | kiegyenlítődik◼◼◻ige asszimilálódik◼◻◻ige (hozzá)idomul (valamihez)kifejezés |
angliedern (sich) [gliederte sich an; hat sich angegliedert] Verb | csatlakozik◼◼◼ige |
angurten (sich) [gurtete sich an; hat sich angegurtet] Verb | |
anhaften (sich) [haftete sich an; hat sich angehaftet] Verb | melléje szegődikkifejezés ráakaszkodikige |
anhalten (sich) (hält sich an) [hielt sich an; hat sich angehalten] Verb [ˈanˌhaltn̩] | ragaszkodik vmihezkifejezés uralkodik magánkifejezés valamihez tartja magátkifejezés visszatartja magátkifejezés |
anhäufen (sich) [häufte sich an; hat sich angehäuft] Verb | felhalmozódik◼◼◼ige felszaporodik◼◻◻ige összegyűl(ik)◼◻◻ige felgyülemlikige |
anhören (sich) [hörte sich an, hat sich angehört] Verb | hangzik◼◼◼ige hallatszik◼◼◻ige |
anklammern (sich) [klammerte sich an; hat sich angeklammert] (an mit Dativ / Akkusativ) Verb | |
ankleiden (sich) [kleidete sich an; hat sich angekleidet] Verb | |
ankrallen (sich) [krallte sich an; hat sich angekrallt] Verb | (a tíz) karmával (bele)kapaszkodikkifejezés (a tíz) karmával megkapaszkodikkifejezés (a tíz) körmével (bele)kapaszkodikkifejezés (a tíz) körmével megkapaszkodikkifejezés görcsösen ragaszkodik vmihezkifejezés |
ankuscheln [kuschelte sich an; hat sich angekuschelt] Verb [ˈanˌkʊʃl̩n] | odabújik◼◼◼ige hozzásimulige |
anlagern (sich) [lagerte sich an; hat sich angelagert] Verb | lerakódik (geológia)◼◼◼ige |
anlehnen (sich) [lehnte sich an; hat sich angelehnt] (an mit Akkusativ) Verb | alapul (mintául) vesz (valamit)◼◼◼ige igazodik (valamihez)◼◼◻kifejezés |
anlernen (sich) [lernte sich an; hat sich angelernt] Verb | megtanul◼◼◼ige |
anmaßen (sich) (Dativ) [maßte sich an; hat sich angemaßt] Verb [ˈanˌmaːsn̩] | merészel◼◼◼ige merészkedik◼◼◻ige |