kos înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| kościół pod wezwaniem świętego Andrzeja | |
| kościół pod wezwaniem świętego Klemensa | |
| kościół pod wezwaniem świętej Anny | |
| kościół słowiański | |
| kościół słupowy (architektura, architektoniczny) rodzaj skandynawskiego tradycyjnego kościoła drewnianego stawianego w średniowieczu opartego konstrukcyjnie na słupach; noun | StabkircheSubstantiv |
| kościół świętego Andrzeja | |
| kościół świętej Anny | |
| kościół uniwersytecki | |
| kościsty adjective | hager [hagerer; am hagersten]Adjektiv |
| kościsty adjective o ciele lub o części ciała: o wydatnych, wystających kościach | grätig [grätiger; am grätigsten]Adjektiv |
| kosiarka (ogrodnictwo, ogrodniczy) (rolnictwo, rolniczy) urządzenie mechaniczne do koszenia, głównie trawy; noun | die Mähmaschine [der Mähmaschine; die Mähmaschinen]Substantiv |
| kosiarz noun ten, kto używa kosy; osoba ścinająca kosą | der Mäher [des Mähers; die Mäher]Substantiv |
| kosić verb ścinać wysoką trawę lub zboże – kosą lub maszynowo | mähen [mähte; hat gemäht]Verb |
| koślawy (anatomia, anatomiczny) kątem skierowany do wewnątrz, osią odchylony na zewnątrz od osi symetrii ciała adjective | krakelig | säbelbeinigAdjektiv |
| koślawy adjective krzywego kształtu, ze zniekształceniem | schief [schiefer; am schiefsten]Adjektiv |
| Kosma noun imię męskie; | CosmasSubstantiv |
| kosmaty adjective pokryty włosami, sierścią, meszkiem | strubbeligAdjektiv |
| kosmetyczka noun kobieta, która wykonuje zabiegi kosmetyczne; | die Kosmetikerin [der Kosmetikerin; die Kosmetikerinnen]Substantiv |
| kosmetyczka noun torebka, saszetka do noszenia / przechowywania kosmetyków | KulturtascheSubstantiv |
| kosmetyczny adjective służący do pielęgnacji ciała, utrzymania urody | kosmetischAdjektiv |
| kosmetyk noun substancja, produkt przeznaczony do pielęgnacji, oczyszczania, ochrony i upiększania ciała lub włosów | Kosmetik | KosmetikumSubstantiv |
| kosmetyka noun sztuka upiększania, pielęgnowania ciała, włosów; stosowanie środków lub zabiegów mających na celu pielęgnowanie ciała lub włosów | die Kosmetik [der Kosmetik; die Kosmetika]Substantiv |
| kosmiczny (przenośnie, przenośnia) bardzo duży adjective | der Raum [des Raum(e)s; die Räume]Adjektiv |
| kosmiczny adjective odbywający się w kosmosie | der Raum [des Raum(e)s; die Räume]Adjektiv |
| kosmiczny adjective związany z kosmosem, dotyczący kosmosu | der Raum [des Raum(e)s; die Räume]Adjektiv |
| kosmita (fantastyka naukowa, ang. „science fiction”) hipotetyczny mieszkaniec planety innej niż Ziemia, planetoidy, księżyca itp.; noun | AußerirdischerSubstantiv |
| kosmo- pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kosmosem | |
| kosmobiologia | |
| kosmodrom (astronautyka, astronautyczny) ośrodek, w którym przeprowadza się starty statków kosmicznych oraz starty i lądowania promów kosmicznych, w którym przygotowuje się i nadzoruje loty kosmiczne; noun | das Kosmodrom [des Kosmodrom(e)s; die Kosmodrome]Substantiv |
| kosmogonia phrase | die Kosmogonie [der Kosmogonie; die Kosmogonien]Phrase |
| kosmogoniczny adjective związany z kosmogonią, dotyczący kosmogonii | kosmogonischAdjektiv |
| kosmografia (filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyobrażenie o świecie i jego funkcjonowaniu charakterystyczne dla konkretnej religii lub systemu filozoficznego noun | die Kosmografie [der Kosmografie; die Kosmografien]Substantiv |
| kosmografia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dawna nauka badająca strukturę i ewolucję wszechświata noun | die Kosmografie [der Kosmografie; die Kosmografien]Substantiv |
| kosmolog noun specjalista w dziedzinie kosmologii | Kosmologe | KosmologinSubstantiv |
| kosmologia (astronomia, astronomiczny) dział astronomii, który zajmuje się kosmosem; nauka o wszechświecie; noun | die Kosmologie [der Kosmologie; die Kosmologien]Substantiv |
| kosmologiczny adjective związany z kosmologią, dotyczący kosmologii | kosmologischAdjektiv |
| kosmonauta noun człowiek, który wziął udział w podróży kosmicznej | der Kosmonaut [des Kosmonauten; die Kosmonauten]Substantiv |
| kosmonautka noun kobieta, która wzięła udział w podróży kosmicznej | KosmonautinSubstantiv |
| kosmopolita noun człowiek nieuznający jakiegokolwiek obywatelstwa, a jedynie światowe | Kosmopolit | WeltbürgerSubstantiv |
| kosmopolityczny adjective nieczujący związku z żadnym państwem (miejscem) w szczególności | kosmopolitischAdjektiv |
