Poloneză | Germană |
---|---|
forma noun kondycja fizyczna osoby | die Form [der Form; die Formen]Substantiv |
forma noun sposób robienia (mówienia, wyrażania) czegoś | die Form [der Form; die Formen]Substantiv |
forma noun zewnętrzny kształt | die Form [der Form; die Formen]Substantiv |
forma języka | |
forma językowa | |
forma mowy | |
forma sonatowa (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trzyczęściowa forma muzyczna składająca się z ekspozycji, przetworzenia i repryzy, występująca jako pierwsza część sonaty, koncertu czy symfonii; noun | SonatenformSubstantiv |
formacja (geologia, geologiczny) jednostka podstawowa w litostratygrafii noun | das Formation [der Formation; die Formationen]Substantiv |
formacja (wojskowość, wojskowy) samodzielny oddział wojskowy noun | das Formation [der Formation; die Formationen]Substantiv |
formacja noun grupa ludzi, których łączą określone poglądy | das Formation [der Formation; die Formationen]Substantiv |
formaldehyd noun | der das Formaldehyd [des Formaldehyds; die Formaldehyde] (Kurzwort: Formal)Substantiv |
formalina (chemia, chemiczny) roztwór wodny formaldehydu, stosowany jako środek odkażający i konserwujący; noun | das Formalin [des Formalins; —]Substantiv |
formalista noun człowiek zbytnio przywiązujący wagę do formalności, zewnętrznych form działania | der Formalist [des Formalisten; die Formalisten]Substantiv |
formalizm noun ścisłe trzymanie się litery przepisów w danym działaniu | der Formalismus [des Formalismus; die Formalismen]Substantiv |
formalnie adverb zgodnie z przepisami | formell [formeller; am formellsten]Adverb |
formalność noun czynność konieczna, ale nieistotna albo bardzo prosta | die Formalität [der Formalität; die Formalitäten]Substantiv |
formalność noun czynność wykonywana według przepisów, urzędowo | die Formalität [der Formalität; die Formalitäten]Substantiv |
formalny adjective dotyczący formy | formal [formaler; am formalsten]Adjektiv |
formalny adjective zgodny z pewnymi normami i przepisami, wymagany do utrzymania porządku | formal [formaler; am formalsten]Adjektiv |
format (informatyka, informatyczny) rodzaj pliku związany z odpowiednim sposobem zapisu i odczytu noun | das Format [des Format(e)s; die Formate]Substantiv |
format noun rozmiar arkusza papieru, książki itp. | das Format [des Format(e)s; die Formate]Substantiv |
formatka (informatyka, informatyczny) część ekranu aplikacji, np. zakładka, w oknie programu z polami do wypełniania[potrzebne źródło] noun | Form annehmenSubstantiv |
formator (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityk wybrany przez głowę państwa do sformowania rządu koalicyjnego, po wyborach parlamentarnych lub upadku poprzedniego gabinetu; noun | FormateurSubstantiv |
formatowanie (rzeczownik odczasownikowy) od formatować noun | die Formatierung [der Formatierung; die Formatierungen]Substantiv |
formatować (drukarstwo, drukarski) (poligrafia) (informatyka, informatyczny) nadawać czemuś jakiś format, kształt verb | formatieren [formatierte; hat formatiert]Verb |
formatować (informatyka, informatyczny) (potocznie, potoczny) kasować zawartość dysku verb | formatieren [formatierte; hat formatiert]Verb |
formatować (informatyka, informatyczny) przystosowywać nośnik danych do pracy przez odpowiednie ustalenie jego systemu plików verb | formatieren [formatierte; hat formatiert]Verb |
autotransformator | |
deformacja noun zniekształcenie, pozbawienie czegoś jego pierwotnej formy | -nSubstantiv |
dezinformacja noun wprowadzenie kogoś w błąd przez podanie mylących lub fałszywych informacji; | die Desinformation [der Desinformation; die Desinformationen]Substantiv |
informacja noun poinformowanie o czymś, zakomunikowanie | Information | AuskunftSubstantiv |
informacyjny adjective dostarczający wiadomości lub innych informacji | schreiben [schrieb; hat geschrieben]Adjektiv |
informacyjny adjective związany z informacjami, ich przesyłaniem i przetwarzaniem | die Auskunft [der Auskunft; die Auskünfte]Adjektiv |
informator noun broszura zawierająca informacje | die Broschüre [der Broschüre; die Broschüren]Substantiv |
informator noun osoba udzielająca informacji | der Informant [des Informanten; die Informanten]Substantiv |
informatyczny adjective od informatyka | der Informatiker [des Informatikers; die Informatiker]Adjektiv |
informatyk noun człowiek zajmujący się zawodowo informatyką | der Informatiker [des Informatikers; die Informatiker]Substantiv |
informatyka noun nauka o gromadzeniu i przetwarzaniu informacji; | die Informatik [der Informatik; —]Substantiv |
informatyzacja (informatyka, informatyczny) wprowadzenie systemów informatycznych w jednym lub kilku sektorach działalności; noun | InformatisierungSubstantiv |
kontrreformacja (historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ruch w Kościele katolickim w XVI i XVII w., skierowany przeciw reformacji i wyznaniom protestanckim, mający na celu także przeprowadzenie odnowy wewnętrznej w Kościele; noun | die Gegenreformation [der Gegenreformation; —]Substantiv |