poly- înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| poly- | poli-(ekologia, ekologiczny) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wąski, lecz względnie wysoki zakres tolerancji na dany czynnik poli-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wielość, mnogość czegoś |
| polyamor Substantiv | poliamorystanoun |
| polyamor Adjektiv | poliamoryczny(socjologia, socjologiczny) dotyczący poliamorii |
| Polyamorie Substantiv | poliamoria(socjologia, socjologiczny) zaangażowanie w związek miłosny z więcej niż jedną osobą jednocześnie za zgodą i wiedzą wszystkich osób tworzących dany związek; |
| die Polyandrie [der Polyandrie; —] Substantiv | poliandrianoun |
| Polyarchie | |
| Polybasit Substantiv | polibazyt(mineralogia, mineralogiczny) rzadki minerał z gromady siarkosoli; |
| das Polyeder [des Polyeders; die Polyeder] Substantiv | wielościan(geometria) ograniczona bryła geometryczna, której powierzchnia jest złożona wyłącznie z wielokątów; |
| das Polyester [des Polyesters; die Polyester] Substantiv | poliester(chemia, chemiczny) syntetyczny polimer zawierający w łańcuchu wiązania estrowe; |
| Polyethylen | Polyäthylen Substantiv | polietylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny otrzymywany przez polimeryzację etenu; |
| polygam Adjektiv | poligamiczny(socjologia, socjologiczny) (zoologia, zoologiczny) dotyczący poligamii |
| die Polygamie [der Polygamie; —] Substantiv | poligamia(socjologia, socjologiczny) związek małżeński z wieloma osobami |
| der Polygamist [des Polygamisten; die Polygamisten] Substantiv | poligamistanoun |
| die Polyglotte Substantiv | poliglotanoun |
| das Polygon [des Polygons; die Polygone] Substantiv | poligon(geodezja, geodezyjny) obszar ograniczony liniami prostymi poligon(przestarzałe, przestarzały) (geometria) wielobok rdest(botanika, botaniczny) Polygonum L., roślina o drobnych kwiatach z rodziny rdestowatych; wieloboknoun wielokąt(geometria) spójny obszar ograniczony przez łamaną zamkniętą; |
| die Polygynie [der Polygynie; —] Substantiv | poliginianoun poligynianoun wielożeństwonoun |
| Polyhydramnion Substantiv | wielowodzie(medycyna, medyczny) występująca w czasie ciąży anomalia, w której ilość płynów zawartych w błonach płodowych jest nadmierna; |
| Polykarbonat Substantiv | poliwęglan(chemia, chemiczny) rodzaj poliestrów, estry kwasu węglowego; |
| Polykondensation Substantiv | polikondensacja(chemia, chemiczny) reakcja polimeryzacji, podczas której oprócz polimerów powstają inne związki chemiczne o małej masie atomowej; |
| Polykül Substantiv | polikułanoun |
| Polymer Substantiv | polimer(chemia, chemiczny) substancja chemiczna o bardzo dużej masie cząsteczkowej, składająca się z merów; |
| Polymorphie | Polymorphismus Substantiv | polimorfizm(biologia, biologiczny) zjawisko szczególnego zróżnicowania budowy osobników i przystosowania do pełnienia określonych ról w społeczeństwie; polimorfizm(chemia, chemiczny) zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych; polimorfizm(informatyka, informatyczny) mechanizmy pozwalające programiście używać wartości, zmiennych i podprogramów na kilka różnych sposobów; |
| polymorphisch Adjektiv | polimorficznyadjective |
| Polynesien Substantiv | Polinezja(geografia, geograficzny) część Oceanii; |
| der Polynesier [des Polynesiers; die Polynesier] Substantiv | Polinezyjczyknoun |
| polynesisch Adjektiv | polinezyjski(geografia, geograficzny) dotyczący Polinezji |
| Polyneuropathie Substantiv | polineuropatia(medycyna, medyczny) zespół objawów wynikłych z uszkodzenia wielu nerwów obwodowych |
| das Polynom [des Polynoms; die Polynome] Substantiv | wielomian(matematyka, matematyczny) wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym; |
| der Polyp [des Polypen; die Polypen] Substantiv | polip(medycyna, medyczny) patologiczny, łagodny rozrost błony śluzowej, np. esicy, nosa lub macicy; polip(zoologia, zoologiczny) osiadła forma morfologiczna parzydełkowców; |
| Polypektomie Substantiv | polipektomia(medycyna, medyczny) zabieg usunięcia polipa; |
