poly- înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| polyphenole Substantiv | polifenol(biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny zawierający przynajmniej dwie grupy hydroksylowe przyłączone do pierścienia aromatycznego, występujący w roślinach i wykazujący działanie przeciwutleniające i zmniejszające ryzyko wystąpienia chorób układu krwionośnego i raka; |
| Polypropylen Substantiv | polipropylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny; |
| Polyptychon Substantiv | poliptyk(sztuka) praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; |
| das Polysaccharid [des Polysaccharid(e)s; die Polysaccharide] Substantiv | polisacharyd(biochemia, biochemiczny) sacharyd będący polimerem zbudowanym z więcej niż 10 częsteczek monosacharydów; |
| polysem | |
| das Polystyrol [des Polystyrols; die Polystyrole] Substantiv | styropian(technologia, technika, techniczny) polistyren o mikroporowatej strukturze, najczęściej w formie kształtek, bloków lub płyt, wykorzystywany jako materiał do izolacji cieplnej, dźwiękowej i elektrycznej; |
| das Polysyndeton [des Polysyndetons; die Polysyndeta] Substantiv | polisyndeton(językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na łączeniu wielu części wypowiedzi tym samym spójnikiem; |
| der Polytheismus [des Polytheismus; —] Substantiv | politeizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów; |
| der Polytheist [des Polytheisten; die Polytheisten] Substantiv | politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów |
| Polytheistin Substantiv | politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów |
| polytheistisch [polytheistischer; am polytheistischsten] Adjektiv | politeistycznyadjective |
| polytrop Adjektiv | politropyadjective |
| polyzentrische Sprache Substantiv | język policentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać więcej niż jedną formę standardową; |
| polyzyklisch |
