Венгерский | Немецкий |
---|---|
magyarázat [~ot, ~a, ~ok] főnév | der Aufschluss [des Aufschlusses; die Aufschlüsse]◼◻◻Substantiv die Randbemerkung [der Randbemerkung; die Randbemerkungen]Substantiv |
magyarázatképpen | |
magyarázatot követel vkitől | |
magyarázgat [~ott, magyarázgasson, ~na] ige | deuteln [deutelte; hat gedeutelt]Verb herumdeuteln [deutelte herum; hat herumgedeutelt]Verb |
magyarázkodás [~t, ~a, ~ok] főnév | die Entschuldigung [der Entschuldigung; die Entschuldigungen]◼◼◼Substantiv der Rechtfertigungsversuch [des Rechtfertigungsversuch(e)s; die Rechtfertigungsversuche]◼◼◻Substantiv |
magyarázás főnév | die Explikation [der Explikation; die Explikationen]Substantiv |
magyarázó [~t, ~ja, ~k] főnév | der Ausleger [des Auslegers; die Ausleger]◼◼◼Substantiv der Deuter [des Deuters; die Deuter]◼◻◻Substantiv |
magyarázó melléknév | ätiologischAdjektiv |
magyarázó (személy) [~t, ~ja, ~k] főnév | der Erklärer [des Erklärers; die Erklärer]◼◼◼Substantiv |
magyarázó körülírás kifejezés | umschreiben [umschrieb; hat umschrieben]Verb |
magyarázó széljegyzetekkel ellát kifejezés | glossieren [glossierte; hat glossiert]Verb |
magyarázó szöveg (görög/római művekhez) főnév | die Scholie [der Scholie; die Scholien]Substantiv |
magyarázóan | |
meg nem rázott | |
megmagyaráz ige | erklären [erklärte; hat erklärt]◼◼◼VerbMegmagyaráztam neki. = Ich erklärte es ihm. verdeutlichen [verdeutlichte; hat verdeutlicht]◼◻◻Verb aufklären [klärte auf; hat aufgeklärt]◼◻◻Verb klarmachen [machte klar; hat klargemacht]◼◻◻Verb dartun (tut dar) [tat dar; hat dargetan]Verb explizieren [explizierte; hat expliziert]Verb |
megmagyarázatlan melléknév | unerklärbar◼◼◼Adjektiv |
megmagyarázhatatlan melléknév | unerklärlich◼◼◼AdjektivMegmagyarázhatatlan dolgok történnek mostanság egyre gyakrabban. = Unerklärliche Dinge passieren heutzutage immer öfter. unerklärbar◼◼◻AdjektivVolt a történetben valami megmagyarázhatatlan. = Es gab etwas Unerklärbares in der Geschichte. unergründbarAdjektiv |
megmagyarázhatatlan módon | |
megmagyarázható | erklärbar◼◼◼[ɛɐ̯ˈklɛːɐ̯baːɐ̯] erklärlich [erklärlicher; am erklärlichsten]◼◼◻Adjektiv |
megmagyarázható melléknév | deutsamAdjektiv |
megmagyarázhatóság főnév | die Erklärbarkeit [der Erklärbarkeit; die Erklärbarkeiten]◼◼◼Substantiv |
megmagyarázás (magyarázat) főnév | die Verdeutlichung [der Verdeutlichung; die Verdeutlichungen]Substantiv |
megráz ige | erschüttern [erschütterte; hat erschüttert]◼◼◼Verb rütteln [rüttelte; hat/ist gerüttelt]◼◼◻Verb herumreißen [riss herum; hat herumgerissen]Verb schüttern [schütterte; hat geschüttert]Verb |