Ungarsk-Tysk ordbok »

tanít betyr tysk

UngarskTysk
erkölcstanító főnév

der Moralist [des Moralisten; die Moralisten]◼◼◼ »Substantiv
[moʁaˈlɪst]

esti tanítás kifejezés

der Abendunterricht [des Abendunterricht(e)s; die Abendunterrichte] »Substantiv
[ˈaːbn̩tˌʔʊntɐʁɪçt]

falusi tanító kifejezés

der Dorfschulmeister◼◼◼ »Substantiv

fizikatanítás főnév

der Physikunterricht [des Physikunterrichts; —]◼◼◼ »Substantiv
[fyˈziːkˌʔʊntɐʁɪçt]

tanító főnév

der Präzeptor [des Präzeptors; die Präzeptoren] »Substantiv

hittanító főnév

der Religionslehrer [des Religionslehrers; die Religionslehrer]◼◼◼ »Substantiv
[ʁeliˈɡi̯oːnsˌleːʁɐ]

házitanító főnév

der Hauslehrer [des Hauslehrers; die Hauslehrer]◼◼◼ »Substantiv
[ˈhaʊ̯sˌleːʁɐ]

der Einpauker [des Einpaukers; die Einpauker] »Substantiv

der Einpeitscher [des Einpeitschers; die Einpeitscher] »Substantiv

der Präzeptor [des Präzeptors; die Präzeptoren] »Substantiv

jóra tanít/nevel

zum Guten anleiten

katekizmus tanítója kifejezés

der Katechet [des Katechets; die Katecheten] »Substantiv
[katɛˈçeːt]

kezdők tanítása kifejezés

der Anfangsunterricht »Substantiv

kitanítás főnév

die Einweisung [der Einweisung; die Einweisungen] »Substantiv
[ˈaɪ̯nˌvaɪ̯zʊŋ]

Korábban tanító volt.

Früher war ein Lehrer.

Krisztus tanítványai

die Jünger Christi◼◼◼

kutatási és tanítási szabadság kifejezés

die Lehrfreiheit [der Lehrfreiheit; —] »Substantiv

kutyabetanítás főnév

die Zynegetik [der Zynegetik; —] »Substantiv

kutyabetanítási melléknév

zynegetisch »Adjektiv

kántor(tanító) főnév

der Kantor [des Kantors; die Kantoren] »Substantiv
[ˈkantoːɐ̯]

két műszakos tanítás kifejezés

der Schichtunterricht »Substantiv

kézimunka-tanítás főnév

der Handarbeitsunterricht »Substantiv

latintanítás főnév

der Lateinunterricht [des Lateinunterrichts; —] »Substantiv
[laˈtaɪ̯nʔʊntɐˌʁɪçt]

lovaglást tanító kifejezés

die Reitlehrerin [der Reitlehrerin; die Reitlehrerinnen] »Substantiv
[ˈʁaɪ̯tˌleːʁəʁɪn]

Ma nincs tanítás.

Heute ist schulfrei.

magántanítás főnév

der Privatunterricht [des Privatunterricht(e)s; —]◼◼◼ »Substantiv
[pʁiˈvaːtˌʔʊntɐʁɪçt]

meg nem tanított

ungelehrt

megtanít vkit vmire ige

beibringen [brachte bei; hat beigebracht] »Verb
[ˈbaɪ̯ˌbʁɪŋən]

megtanítás főnév

die Beibringung [der Beibringung; —] »Substantiv

mennyiségtantanítás főnév

der Mathematikunterricht »Substantiv

más szakmát tanít kifejezés

umschulen [schulte um; hat umgeschult] »Verb
[ˈʊmˌʃuːlən]

nyelvtanítás főnév

der Sprachunterricht [des Sprachunterrichts; —]◼◼◼ »Substantiv
[ˈʃpʁaːxʔʊntɐˌʁɪçt]

némettanítás főnév

der Deutschunterricht [des Deutschunterricht(e)s; —]◼◼◼ »Substantiv
[ˈdɔɪ̯t͡ʃʔʊntɐˌʁɪçt]

népiskolai tanító kifejezés

der Volksschullehrer [des Volksschullehrers; die Volksschullehrer]◼◼◼ »Substantiv
[ˈfɔlksʃuːlˌleːʁɐ]

der Primarlehrer [des Primarlehrers; die Primarlehrer] »Substantiv
schweizerisch

néptanító főnév

der Volksschullehrer [des Volksschullehrers; die Volksschullehrer]◼◼◼ »Substantiv
[ˈfɔlksʃuːlˌleːʁɐ]

der Dorfschullehrer [des Dorfschullehrers; die Dorfschullehrer] »Substantiv
[ˈdɔʁfʃuːlˌleːʁɐ]

okleveles kereskedelmi tanító

Dipl.-Hdl.

próbatanítás főnév

die Probelektion »Substantiv

rajztanítás főnév

der Zeichenunterricht◼◼◼ »Substantiv

1234