Tyska | Ungerska |
---|---|
der Harlekin [des Harlekins; die Harlekine] Substantiv [ˈhaʁlɛkiːn] | paprikajancsi [~t, ~ja, ~k]◼◼◼főnév |
die Harlekinade [der Harlekinade; die Harlekinaden] Substantiv [haʁlekiˈnaːdə] | harlekinádfőnév |
harlekinisch Adjektiv | harlekini (középkori bohóc)melléknév |
der Harm [des Harm(e)s; —, die ?, die Harms, die Harm] Substantiv [haʁm] | bánat [~ot, ~a, ~ok]főnév bú [~t, ~ja]főnév nagy szomorúságkifejezés |
Harmagedon | Armageddon◼◼◼ |
harmlos [harmloser; am harmlosesten] Adjektiv [ˈhaʁmloːs] | ártalmatlan◼◼◼melléknév ártatlan◼◼◻melléknévÚgy tett Mária, mint aki teljesen ártatlan. = Maria tut so, als sei sie völlig harmlos. |
die Harmlosigkeit [der Harmlosigkeit; die Harmlosigkeiten] Substantiv | ártalmatlanság [~ot, ~a]◼◼◼főnév ártatlanság [~ot, ~a]◼◼◻főnév |
die Harmonie [der Harmonie; die Harmonien] Substantiv [ˌhaʁmoˈniː] | harmónia [~át, ~ája, ~ák]◼◼◼főnévA japánok harmóniában élnek a természettel. = Die Japaner leben in Harmonie mit der Natur. összehangzófőnév |
die Harmonielehre [der Harmonielehre; die Harmonielehren] Substantiv [haʁmoˈniːˌleːʁə] | harmóniatan◼◼◼főnév |
das Harmonium [des Harmoniums; die Harmonien] Substantiv [haʁˈmoːni̯ʊm] | harmónium [~ot, ~a, ~ok]◼◼◼főnév |
harmonieren [harmonierte; hat harmoniert] Verb [haʁmoˈniːʁən] | harmonizál [~t, ~jon, ~na]◼◼◼ige egyetértige |
die Harmonik [der Harmonik; —] Substantiv | Harmónia◼◼◼főnév zenei hangalkotás művészetekifejezés |
die Harmonika [der Harmonika; die Harmonikas|Harmoniken] Substantiv [haʁˈmoːnika] | szájharmonika◼◼◼főnév |
die Harmoniken Substantiv [haʁˈmoːnikn̩] | szájharmonikafőnév |
harmonisch [harmonischer; am harmonischsten] Adjektiv [haʁˈmoːnɪʃ] | harmonikus◼◼◼melléknév |
harmonisieren [harmonisierte; hat harmonisiert] Verb [haʁmoniˈziːʁən] | harmonizál [~t, ~jon, ~na]◼◼◼ige egyetért◼◻◻ige összhangban van◼◻◻kifejezés jól megférkifejezés |
die Harmonisierung [der Harmonisierung; die Harmonisierungen] Substantiv [haʁmoniˈziːʁʊŋ] | harmonizálás◼◼◼főnév |
der Harmonist Substantiv | harmonikás [~t, ~a, ~ok]főnév |
der Harn [des Harn(e)s; die Harne] Substantiv [haʁn] | vizelet [~et, ~e]◼◼◼főnév húgy [~ot, ~a, ~ok]főnév |
die Harnblase [der Harnblase; die Harnblasen] Substantiv [ˈhaʁnblaːzə] | húgyhólyag◼◼◼főnév |
der Harndrang (ohne Plural) Substantiv [ˈhaʁnˌdʁaŋ] | vizelési inger◼◼◼kifejezés |
harnen [harnte; hat geharnt] Verb [ˈhaʁnən] selten | vizel [~t, ~jen, ~ne]ige |
die Harnentleerung Substantiv Medizin | vizelés [~t, ~e]◼◼◼főnév |
der Harnfluss Substantiv | vizeletfolyás◼◼◼főnév |
der Harnisch [des Harnisch(e)s; die Harnische] Substantiv [ˈhaʁnɪʃ] | páncél [~t, ~ja, ~ok]◼◼◼főnév vért [~et, ~je, ~ek]◼◻◻főnév |
der Harnleiter [des Harnleiters; die Harnleiter] Substantiv [ˈhaʁnˌlaɪ̯tɐ] | húgyvezeték (ureter)◼◼◼főnév |
die Harnruhr Substantiv Medizin veraltet | cukorbetegségfőnév |
die Harnröhre [der Harnröhre; die Harnröhren] Substantiv [ˈhaʁnʁøːʁə] | húgycső◼◼◼főnév |