Tysk-Polsk ordbok »

stehen betyder på polska

TyskaPolska
stehen [stand; hat/ist gestanden] Verb

być do twarzyverb
dobrze wyglądać w czymś

miećverb
znajdować się w pewnym stosunku, relacji do czegoś

stać(potocznie, potoczny) o penisie: być w stanie erekcji (często z podmiotem domyślnym)
verb

staćverb
o człowieku, zwierzęciu: być w pozycji wyprostowanej, podpartym tylko na nogach

staćverb
o mechanizmie, silniku: nie pracować, nie działać

staćverb
o przedmiocie: być ustawionym w taki sposób, że pionowy wymiar jest większy od poziomych

staćverb
znajdować się w jakimś miejscu

stehen bleiben [blieb stehen; ist stehen geblieben] Verb

stawaćverb
przestawać działać

abstehen [stand ab; hat abgestanden] Verb

sterczećverb
wystawać poza jakąś powierzchnię, stać na sztorc

alleinstehend Adjektiv

niezamężnaadjective

osobnyadjective

stanu wolnegoadjective

anhalten | stehen bleiben Verb

przystawaćverb
stawać na krótko; zatrzymywać się na chwilę

auf der Kippe stehen

zagrożony

auf des Messers Schneide stehen

stać na ostrzu noża

auf eigenen Beinen stehen Verb

stawać na własne nogiverb
osiągać niezależność (najczęściej materialną, finansową)

auf gutem Fuß stehend Adverb

na dobrej stopieadverb
mieć z kimś dobre relacje

auf jemand stehen Verb

lecieć(potocznie, potoczny) (slangowo) być zakochanym, zauroczonym
verb

auferstehen [erstand auf; ist auferstanden] Verb

zmartwychwstawaćverb
odradzać się po śmierci, zaczynać żyć ponownie

aufstehen [stand auf; ist aufgestanden] Interjection

pobudkainterjection
hasło używane przy budzeniu

aufstehen [stand auf; ist aufgestanden] Verb

być otwartymverb

podnosićverb
unosić się, wstawać

powstawaćverb
wstawać, podnosić się, stawać na nogi

wstawać(przenośnie, przenośnia) o słońcu: wschodzić
verb

wstawaćverb
wychodzić z posłania po śnie lub odpoczynku

wstawaćverb
zaprzestawać wykonywania czynności, wykonywanej w pozycji siedzącej

wstawaćverb
zmieniać pozycję ciała z leżącej lub siedzącej do stojącej

aus zwei Kammer bestehend Adjektiv

dwuizbowy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) składający się z dwóch izb parlamentarnych
adjective

aus zwei Zimmer bestehend Adjektiv

dwuizbowyadjective
złożony z dwóch izb, pomieszczeń

ausgebrüten ausgehecken werden | entstehen | sich bilden Verb

wykluwać się(książkowy) (przenośnie, przenośnia) rodzić się, formować się, powstawać
verb

beharren | bestehen Verb

upierać sięverb
nie dawać przekonać się do zmiany decyzji lub zdania

beieinanderstehen

stać razem

stać w grupie

bestehen [bestand; hat bestanden] Verb

składaćverb
mieć coś za swoje części

składać sięverb

ulegaćverb
być poddawanym procesom

bestehenbleiben

utrzymać się

bevorstehen [stand bevor; hat bevorgestanden] Phrase

nadejśćphrase

böhmische Dörfer sein | ein Buch mit sieben Siegeln sein | nur Bahnhof verstehen Verb

siedzieć jak na tureckim kazaniu(potocznie, potoczny) nie rozumieć nic z toczącej się rozmowy, nie wiedzieć, o czym mowa
verb

dahinterstehen [stand dahinter; hat dahintergestanden] Phrase

kryć sięphrase

12