Tysk-Polsk ordbok »

kreuz betyder på polska

TyskaPolska
das Kreuz [des Kreuzes; die Kreuze] Substantiv

karczek(krawiectwo) górna część bluzki, sukienki itp., do której doszyta jest pozostała część
noun

krzyż(anatomia, anatomiczny) część kręgosłupa;
noun

krzyż(przenośnie, przenośnia) cierpienie, trudności
noun

krzyżnoun
konstrukcja, figura geometryczna lub znak złożony z dwóch przecinających się linii;

krzyżnoun
order, odznaczenie w kształcie krzyża (1.1)

krzyżyk(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak muzyczny podnoszący nutę o pół tonu;
noun

puginał(historia, historyczny, historycznie) rodzaj sztyletu pochodzenia wschodniego, używany do końca XVI w.;
noun

Kreuz des Südens (das Kreuz des Südens) (Sternbild) (Astronomischer Name: Crux) Substantiv

Krzyż Południa(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów;
noun

Kreuz | Eichel | Treff Substantiv

trefl(termin karciany) kolor w kartach oznaczony czarną koniczynką; karta tego koloru
noun

das Kreuzbein [des Kreuzbein(e)s; die Kreuzbeine] Substantiv

kość krzyżowa(anatomia, anatomiczny) dolny odcinek kręgosłupa powstały ze zrośnięcia pięciu kręgów krzyżowych;
noun

das Kreuzbein [des Kreuzbein(e)s; die Kreuzbeine] Adjektiv

krzyżowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący krzyża – dolnego odcinka kręgosłupa
adjective

die Kreuzblume [der Kreuzblume; die Kreuzblumen] Substantiv

kwiaton(architektura, architektoniczny) detal architektoniczny w kształcie stylizowanego kwiatu charakterystyczny dla gotyku i neogotyku;
noun

Kreuzburg Substantiv

Kluczbork(geografia, geograficzny) miasto na Opolszczyźnie;
noun

der Kreuzdorn Substantiv

kruszyna(botanika, botaniczny) Frangula, rodzaj krzewów z rodziny szakłakowatych;
noun

szakłaknoun
drzewo lub krzew z rodzaju (1.1)

kreuzen [kreuzte; hat/ist gekreuzt] Verb

halsowaćverb

krzyżować(biologia, biologiczny) łączyć różne genetycznie organizmy
verb

krążyć po morzuverb

krążyć po niebieverb

skrzyżowaćverb

spotkać sięverb

der Kreuzer [des Kreuzers; die Kreuzer] Substantiv

grajcar(dawniej, dawny) drobna moneta niemiecka lub austriacka
noun

krajcarnoun
grajcar – moneta srebrna, bita od XIII wieku, początkowo w Tyrolu. Od XVI wieku moneta zdawkowa w krajach habsburskich (równa 1/60 złotytego reńskiego, w latach 1857 – 1892 1/100 reńskiego);

krążownik(wojskowość, wojskowy) opancerzony okręt bojowy o silnym uzbrojeniu;
noun

rajcarnoun

die Kreuzfahrt [der Kreuzfahrt; die Kreuzfahrten] Substantiv

rejs(morski) podróż statku na danej trasie, od portu początkowego do końcowego
noun

Kreuzfahrtschiff

statek wycieczkowy

Kreuzfahrtschiff Substantiv

wycieczkowiec(morski) (turystyka, turystyczny) turystyczny statek pasażerski, prom
noun

der Kreuzgang [des Kreuzgang(e)s; die Kreuzgänge] Substantiv

krużganek(architektura, architektoniczny) korytarz otwarty arkadami na dziedziniec;
noun

kreuzigen [kreuzigte; hat gekreuzigt] Verb

krzyżowaćverb
wiązać lub przybijać do krzyża

die Kreuzigung [der Kreuzigung; die Kreuzigungen] Substantiv

ukrzyżowanienoun
zadanie śmierci poprzez przybicie do krzyża

Kreuzkröte

ropucha paskówka

der Kreuzkümmel [des Kreuzkümmels; die Kreuzkümmel] (Cuminum cyminum) (auch: Kumin oder Cumin, Römischer Kümmel, (seltener:) Mutterkümmel, Weißer Kümmel oder Welscher Kümmel) Substantiv

kmin rzymski(botanika, botaniczny) uprawna roślina z gatunku kminu rzymskiego (1.1)
noun

kmin rzymski(spożywczy) przyprawa z nasion kminu rzymskiego (1.2) w formie ziaren lub zmielonego proszku
noun

kumin(spożywczy) przyprawa z nasion kminu rzymskiego
noun

der kreuzmast Substantiv

stermaszt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) tylny maszt co najmniej trójmasztowca o ożaglowaniu rejowym
noun

die Kreuzotter [der Kreuzotter; die Kreuzottern] Substantiv

żmijowate(systematyka) (herpetologia, herpetologiczny) Viperidae Oppel, rodzina węży w obrębie nadrodziny Elapoidea;
noun

die Kreuzotter [der Kreuzotter; die Kreuzottern] Phrase

żmija zygzakowataphrase

das Kreuzprodukt [des Kreuzprodukt(e)s; die Kreuzprodukte] Phrase

iloczyn wektorowyphrase

der Kreuzritter [des Kreuzritters; die Kreuzritter] Substantiv

Krzyżak(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rycerz Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakonu krzyżackiego)
noun

12