gleich betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| gleich [gleicher; am —] Adjektiv | jednakowyadjective równyadjective tak jakadjective tak samo jakadjective taka sama jakadjective taki sam jakadjective za chwilęadjective zarazadjective |
| gleich [gleicher; am —] Adverb | jednakowoadverb równieadverb tak samoadverb |
| Gleich und Gleich gesellt sich gern | ciągnie swój do swegojednakowe zjawiska czy osobniki mają tendencję do łączenia się w pary |
| gleich | sofort Adverb | od razuadverb |
| gleichaltrig Adjektiv | w tym samym wiekuadjective |
| gleichartig Adjektiv | tego samego rodzajuadjective |
| gleichberechtigt [gleichberechtigter; am gleichberechtigtsten] Adjektiv | równorzędnyadjective równouprawnionyadjective |
| die Gleichberechtigung [der Gleichberechtigung; —] Substantiv | równouprawnienie(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (socjologia, socjologiczny) równość wobec prawa, możliwość korzystania z jednakowych praw |
| Gleiches mit Gleichem vergelten | mit gleicher Münze heimzahlen Verb | odpłacić pięknym za nadobneverb |
| gleichfalls Adverb | nawzajemadverb wzajemnieadverb |
| gleichförmig Adjektiv | jednorodnyadjective |
| gleichkommen [kam gleich; ist gleichgekommen] Verb | sprostaćverb |
| gleichrichten [richtete gleich; hat gleichgerichtet] Verb | prostować(fizyka, fizyczny) przekształcać ze zjawiska zmieniającego się w czasie w stałe |
| gleichsetzen [setzte gleich; hat gleichgesetzt] Verb | utożsamiaćverb |
| das Gleichgewicht [des Gleichgewicht(e)s; die Gleichgewichte] Substantiv | równowaganoun |
| gleichgültig [gleichgültiger; am gleichgültigsten] Adjektiv | indyferentny(książkowy) obojętny; taki, który ma bierny stosunek obojętnyadjective |
| die Gleichgültigkeit [der Gleichgültigkeit; die Gleichgültigkeiten] Substantiv | indyferencja(książkowy) obojętność obojętnośćnoun |
| die Gleichheit [der Gleichheit; die Gleichheiten] Substantiv | równość(matematyka, matematyczny) relacja między dwiema wartościami wyrażona znakiem równania (=) równośćnoun |
| Gleichheit | Gleichberechtigung Substantiv | równośćnoun |
| Gleichheit | Identität Substantiv | tożsamośćnoun |
| gleichmäßig [gleichmäßiger; am gleichmäßigsten] Adjektiv | równomiernyadjective |
| gleichmäßig [gleichmäßiger; am gleichmäßigsten] Adverb | równoadverb równoadverb |
| gleichnamig Adjektiv | homonimiczny(językoznawstwo, językoznawczy) tak samo brzmiący, ale mający inny rodowód i znaczenie |
| der Gleichrichter [des Gleichrichters; die Gleichrichter] Substantiv | prostownik(elektronika, elektroniczny) układ lub element elektroniczny zamieniający prąd przemienny na prąd o stałym kierunku (w idealnym przypadku prąd stały); |
| gleichschenklig Adjektiv | równoramienny(matematyka, matematyczny) mający ramiona równej długości |
