ruf betyder på holländska

Tyska	Holländska
der Ruf [des Rufes, des Rufs; die Rufe] Substantiv	befaamdheidm faamm geruchtm marem naamm reputatiem roemm roepm
rufen [rief; hat gerufen] Verb	roepenv
anrufen [rief an; hat angerufen] (Akkusativ) Verb	aanroepenwerkwoord opbellenwerkwoord oproepenwerkwoord praaienwerkwoord roepenwerkwoord telefonerenwerkwoord
der Anruf [des Anruf(e)s; die Anrufe] Substantiv	oproepm oproepingm votumm
ausrufen [rief aus; hat ausgerufen] Verb	afkondigenv eenkreetslakenv proclamerenv uitkermenv uitkraaienv uitroepenv uitvaardigenv verkondigenv
der Beruf [des Berufs, des Berufes; die Berufe] Substantiv	ambachtm beroepm broodwinningm handwerkm vakm
beruflich Adjektiv	beroeps-bijvoeglijk naamwoord professioneelbijvoeglijk naamwoord
Berufs-	beroeps- professioneelbijvoeglijk naamwoord
berufsmäßig	beroeps- professioneelbijvoeglijk naamwoord
Berufssänger	zangerm
die Berufung [der Berufung; die Berufungen] Substantiv	appelsubstantief beroepsubstantief

Sökhistorik