Swedish-Polish dictionary »

van meaning in Polish

SwedishPolish
vandringssägen [-sägnen -sägner] substantiv

miejska legendanoun
pozornie prawdziwa informacja rozpowszechniana przez media, Internet lub w kręgach towarzyskich, budząca wielkie emocje u odbiorców;

vändskiva [~n -skivor] substantiv

obrotnica(kolejnictwo) urządzenie służące do zmiany kierunku pojazdu dokonywanej przez obrót platformy, na której pojazd stoi;
noun

vändslinga [~n -slingor] substantiv

pętla(motoryzacja) końcowa stacja komunikacji autobusowej lub tramwajowej, na której pojazd zawraca
noun

vanemässig [~t ~a] adjektiv

nałogowyadjective
dotyczący nałogu, z nałogiem

Vänern

Wener(geografia, geograficzny) jezioro w południowo-zachodniej części Szwecji;

vanetänkande [~t] substantiv

rutynanoun
postępowanie według utartych szablonów

vanföreställning [~en ~ar] substantiv

urojenie(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) objaw wytwórczy psychozy, zaburzenie treści myślenia polegające na nierzeczywistym osądzie, błędnym przekonaniu, niepodlegającym logicznej argumentacji
noun

vanfrejd [~en] substantiv

niesławanoun
brak dobrej opinii

vanfrejdad

niesławnyokryty niesławą, okryty hańbą

vanheder [~n] substantiv

wstyd(psychologia, psychologiczny) niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego;
noun

vanhelga [~de ~t] verb

profanować(podniośle) popełniać profanację
verb

vanilj [~en] substantiv

wanilia(botanika, botaniczny) rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny storczykowatych;
noun

vanilj-

waniliowy(przymiotnik) od: wanilia

vaniljsocker [-sockret] substantiv

cukier waniliowy(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) mieszanka cukru z wanilią lub z ekstraktem waniliowym;
noun

vanillin [~et] substantiv

wanilina(biochemia, biochemiczny) (spożywczy) aromatyczna substancja występująca w owocach wanilii, otrzymywana również syntetycznie;
noun

våning [~en ~ar] substantiv

kondygnacjanoun
poziom w budynku

mieszkanienoun
zespół pomieszczeń mający odrębne wejście, przystosowanych do zamieszkania przez ludzi;

piętro(architektura, architektoniczny) (budownictwo) nadziemna kondygnacja budynku bezpośrednio nad parterem albo jeszcze wyżej
noun

våningssäng [~en ~ar] substantiv

łóżko piętrowenoun
rodzaj łóżka z dwoma (lub więcej) poziomami do spania;

väninna [~n väninnor] substantiv

przyjaciółkanoun
kobieta zaprzyjaźniona z kimś

vankelmod [~et] substantiv

chwiejnośćnoun

vanlig [~t ~a] adjektiv

generalnyadjective
taki, który odnosi się do czegoś zasadniczego, naczelnego

przyjętyadjective
powszechnie uznany lub używany

szeregowyadjective
niewyróżniający się z tłumu, zwyczajny

zwykłyadjective
niewyróżniający się niczym

vänlig [~t ~a] adjektiv

łaskawie(przenośnie, przenośnia) łagodnie, nieszkodliwie, niegroźnie
adjective

łaskawieadjective
w sposób łaskawy, wspaniałomyślnie, wielkodusznie, życzliwie

łaskawyadjective
dobry, pełen wielkoduszności

poczciwyadjective
życzliwy, szczery i łagodny w stosunku do ludzi, skłonny do pomagania innym

przyjacielskiadjective
serdeczny, życzliwy, przyjazny

przyjazny(przestarzałe, przestarzały) taki, który sprzyja komuś / czemuś i nie przynosi szkód
adjective

przyjaznyadjective
taki, który żywi dla kogoś / czegoś uczucie przyjaźni lub jest wyrazem takiego uczucia

vanlig näsbjörn

koati(zoologia, zoologiczny) południowoamerykański ssak o ruchliwym ryjku;

vanlig tumlare

morświn zwyczajny(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Phocoena phocoena Linnaeus, gatunek ssaka z rodziny morświnowatych;

vanligen adverb

najczęściejadverb
zwykle

powszechnieadverb
w sposób powszechny

zazwyczajadverb
w większości przypadków

zwykleadverb
zazwyczaj, prawie zawsze, bardzo często

vänligen adverb

łaskawie(grzecznościowy) jeśli łaska, z łaski swojej, uprzejmie
adverb

vänlighet [~en ~er] substantiv

przyjacielskośćnoun

123

Your history