Swedish-Polish dictionary »

tant meaning in Polish

SwedishPolish
mutant [~en ~er] substantiv

mutant(biologia, biologiczny) organizm ze zmutowanym kodem genetycznym
noun

plurale tantum substantiv

plurale tantum(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) rzeczownik występujący w danym znaczeniu wyłącznie w liczbie mnogiej;
noun

protestant [~en ~er] substantiv

protestant(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający protestantyzm, członek któregoś z kościołów protestanckich
noun

protestantisk [~t ~a] adjektiv

protestancki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z protestantami lub protestantyzmem
adjective

protestantism [~en] substantiv

protestantyzm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z głównych kierunków chrześcijaństwa, składający się z wierzeń powstałych głównie na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych w XVI wieku;
noun

representant [~en ~er] substantiv

przedstawicielnoun
osoba działająca w imieniu kogoś lub czegoś

sextant [~en ~er] substantiv

sekstant(astronomia, astronomiczny) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) optyczny przyrząd nawigacyjny stosowany niegdyś w żegludze;
noun

singulare tantum

singulare tantum(gramatyka) rzeczownik występujący jedynie w liczbie pojedynczej;

spontant

odruchowow sposób odruchowy

spontaniczniew sposób spontaniczny, bez głębszego przemyślenia, odruchowo, emocjonalnie

spontan [~t ~a] adjektiv

spontanicznyadjective
działający odruchowo, bez innych wpływów

subkutan [~t ~a] adjektiv

podskórnyadjective
umiejscowiony pod skórą

substantiv [~et; pl. ~] substantiv

rzeczownik(gramatyka) część mowy umożliwiająca rozróżnianie przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć itp. poprzez nadanie im nazw lub imion;
noun

substantivering [~en ~ar] substantiv

substantywizacja(językoznawstwo, językoznawczy) przejście jakiejś części mowy do kategorii rzeczowników, użycie innej części mowy w funkcji rzeczownikowej
noun

ta för kontant

wziąć za dobrą monetę

transsubstantiation [~en ~er] substantiv

transsubstancjacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w teologii katolickiej to przemiana substancji: chleba i wina w ciało i krew Chrystusa podczas eucharystii;
noun

utantill adverb

na pamięćadverb
w taki sposób, aby wiernie zapamiętać

verbalsubstantiv [~et; pl. ~] substantiv

rzeczownik odczasownikowynoun

12