spegel meaning in Polish

Swedish	Polish
spegel [~n speglar] substantiv	lustronoun gładka powierzchnia odbijająca światło; tafla szkła od spodu pokrytego warstwą srebra lub aluminium;
spegelblank [~t ~a] adjektiv	czyściuteńki(potocznie, potoczny) (zdrobniale) od: czysty adjective czyściutki(zdrobniale) od: czysty adjective
skrattspegel [~n -speglar] substantiv	krzywe zwierciadłonoun lustro o pofalowanej powierzchni, dające skrzywiony obraz
vingspegel [~n -speglar] substantiv	wziernik(medycyna, medyczny) przyrząd lekarski służący do oglądania jam ciała i wykonywania niewielkich zabiegów noun

Your history