Swedish-Polish dictionary »

råd meaning in Polish

SwedishPolish
råd

poradawskazówka, zalecenie komuś czegoś

radagrupa osób, najczęściej wydzielona formalnie w ramach jakiejś organizacji lub społeczności, której celem jest znalezienie poprzez dyskusję lub z racji posiadanego doświadczenia, rozwiązania określonego problemu

radawypowiedź skierowana do kogoś, zawierająca zalecenie, jak się należy zachować w określonej sytuacji

radazebranie, na którym dyskutowany jest jakiś problem

samorządowy(administracja) związany z samorządem

råd [~et; pl. ~]

naradaspotkanie, zwykle służbowe, w celu omówienia pewnych kwestii

zalecenie(rzeczownik odczasownikowy) od zalecić

råda [rådde, rått, rådd, n. rått, pres. råder] verb

obowiązywaćverb
być powszechnie uznanym prawem, zasadą, zwyczajem

panowaćverb
występować, pojawiać się

poradzićverb
udzielić komuś rady, wskazówki

radzićverb
udzielać komuś rady

władaćverb

råda bot

znaleźć lekarstwo

rådföra sig

radzićzwracać się do kogoś o poradę, zasięgać czyjejś rady, opinii

rådgivande adjektiv

doradczyadjective
udzielający rad

rådgivare [~n; pl. ~, best. pl. -givarna] substantiv

doradcanoun
osoba udzielająca porad

doradczyninoun

rådgivningsbyrå [~n ~er] substantiv

poradnianoun
instytucja wyspecjalizowana w udzielaniu porad z określonej dziedziny

rådgivningscentral

poradniainstytucja wyspecjalizowana w udzielaniu porad z określonej dziedziny

rådgivninsk-

doradczyudzielający rad

rådgöra [-gjorde, -gjort, pres. -gör] verb

radzićverb
wspólnie zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić

radzićverb
zwracać się do kogoś o poradę, zasięgać czyjejś rady, opinii

rådhus [~et; pl. ~] substantiv

merostwo(administracja) urząd, godność mera
noun

merostwonoun
siedziba mera

ratusz(architektura, architektoniczny) budynek, w którym swoją siedzibę mają władze miasta;
noun

rådig [~t ~a] adjektiv

rezolutnyadjective
bystry, zaradny

zaradnyadjective
umiejący radzić sobie

rådjur [~et; pl. ~] substantiv

sarna(zoologia, zoologiczny) gatunek ssaka parzystokopytnego;
noun

rådlig [~t ~a] adjektiv

stosownyadjective

wskazanyadjective

rådlös [~t ~a] adjektiv

bezradnyadjective
niemogący lub nieumiejący sobie poradzić w życiu lub w trudnej sytuacji

niepewnyadjective
chwiejny, mający wątpliwości lub wzbudzający wątpliwości

niezdecydowanyadjective
taki, który nie podjął decyzji, nie wybrał czegoś

rådman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv

radny(urzędowy) członek rady gminy, rady miasta, rady powiatu lub sejmiku wojewódzkiego wybierany w wyborach samorządowych
noun

rådslag [~et; pl. ~] substantiv

naradanoun
spotkanie, zwykle służbowe, w celu omówienia pewnych kwestii

rådslå [-slog, -slagit, pres. -slår] verb

przemyślanyverb
taki, który powstał w wyniku rozważań

radzićverb
wspólnie zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić

rådvill [~t ~a] adjektiv

bezradnyadjective
niemogący lub nieumiejący sobie poradzić w życiu lub w trudnej sytuacji

niepewnyadjective
chwiejny, mający wątpliwości lub wzbudzający wątpliwości

niezdecydowanyadjective
taki, który nie podjął decyzji, nie wybrał czegoś