Swedish | Polish |
---|---|
privilegium [privilegiet privilegier] substantiv | przywilej(książkowy) szczególne uprawnienie, prawo korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie; uprzywilejowaćnoun zaszczytynoun |
stadsprivilegium [-privilegiet -privilegier] substantiv | prawa miejskie(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór praw dotyczący mieszkańców miasta, szczególnie istotny w średniowieczu; |