polen meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| Polen substantiv | Polska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie Środkowej ze stolicą w Warszawie; |
| pol [~en ~er] substantiv | biegun(fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun elektryczny biegun(fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun magnetyczny biegunnoun biegunnoun |
| kupol [~en ~er] substantiv | kopuła(architektura, architektoniczny) półkoliste lub półeliptyczne sklepienie; |
| Lillpolen | Małopolska(geografia, geograficzny) kraina na południu Polski; |
| Lillpolens vojvodskap | województwo małopolskie(administracja) (geografia, geograficzny) jednostka podziału administracyjnego w południowej Polsce, z siedzibą władz w Krakowie; |
| metropol [~en ~er] substantiv | metropolia(geografia, geograficzny) (urbanistyka, urbanistyczny) główne miasto kraju |
| nekropol [~en ~er] substantiv | nekropolia(książkowy) wielki i zwykle zabytkowy cmentarz, na którym pochowane są słynne osoby i znane rody |
| Republiken Polen | Rzeczpospolita Polskaoficjalna nazwa państwa polskiego; |
| spole [~n spolar] substantiv | cewkanoun rolkanoun solenoid(fizyka, fizyczny) każda cewka indukcyjna bez rdzenia; szpulkanoun uzwojenienoun |
| Storpolen | Wielkopolska(geografia, geograficzny) kraina w środkowo-zachodniej Polsce; |
| Storpolens vojvodskap | województwo wielkopolskie(administracja) (geografia, geograficzny) jednostka podziału administracyjnego w zachodniej części centralnej Polski, z siedzibą władz w Poznaniu; |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »