Swedish-Polish dictionary »

ordning meaning in Polish

SwedishPolish
ordning [~en ~ar] substantiv

odznakanoun
znak wyróżniający kogoś zasłużonego, nagrodzonego, noszony na ubraniu

porządek(architektura, architektoniczny) wywodzący się z antyku styl konstrukcyjny i kompozycyjny budowli;
noun

porządeknoun
kolejność czegoś

porządeknoun
stan, w którym jest czysto, coś jest ułożone według jakiegoś planu

rząd(biologia, biologiczny) w systematyce: jednostka obejmująca rodziny;
noun

systemnoun
ustrój, sposób organizacji życia

ładnoun

ordningsföljd [~en ~er] substantiv

kolejnośćnoun
uporządkowanie pozwalające ustalić dla dowolnych dwóch elementów pewnej zbiorowości (haseł, czynności, ludzi, itp.), który z nich jest wcześniejszy, a który późniejszy

ordningstal [~et; pl. ~] substantiv

liczebnik porządkowy(gramatyka) nazwa liczby określająca położenie elementu w pewnym szeregu
noun

anordning [~en ~ar] substantiv

urządzenienoun
mechanizm służący do wykonywania określonych zadań / czynności

urządzenienoun
sprawienie, że coś zostało urządzone, uporządkowane lub zorganizowane

wystrój(architektura, architektoniczny) całokształt elementów zdobiących obiekt na zewnątrz lub wewnątrz
noun

dagordning [~en ~ar] substantiv

porządek dzienny(urzędowy) ustalony plan zebrania, konferencji; lista spraw, mających stanowić przedmiot obrad
noun

dorisk ordning

porządek dorycki(architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, charakteryzujący się surowością i monumentalnością;

förordning [~en ~ar] substantiv

regulacja(językoznawstwo, językoznawczy) sprawowanie pieczy nad pewnym standardem językowym;
noun

regulamin(administracja) zbiór przepisów obowiązujących w danym miejscu, wśród członków jakiejś grupy
noun

rozporządzenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt normatywny, stanowiący źródła powszechnie obowiązującego prawa, wydany na podstawie szczegółowego upoważnienia ustawowego i w celu wykonania ustawy;
noun

uregulowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przepis prawny
noun

göra iordning

nakładaćumieszczać przedmiot lub rozprowadzać substancję na innym przedmiocie albo substancji

przepuścićspowodować przemieszczenie się czegoś przez coś (często wąskiego) w określonym celu

wstawiaćumieszczać coś w czym, na ogół w pozycji pionowej

hackordning [~en ~ar] substantiv

porządek dziobania(przenośnie, przenośnia) (socjologia, socjologiczny) hierarchia społeczna w określonej grupie, która określa prawdopodobieństwo doświadczenia agresji ze strony członków grupy;
noun

i tur och ordning

po koleijedna rzecz po drugiej

jonisk ordning

porządek joński(architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, charakteryzujący się lekkością i smukłością proporcji;

kontrollanordning

kontrolnyzwiązany z kontrolą lub kontrolowaniem

nadzórpełnienie kontroli

regulowaćkierować ruchem, obrotem czegoś

sterowaćkontrolować pracę urządzenia

korintisk ordning

porządek koryncki(architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, będący odmianą porządku jońskiego;

lag och ordning

praworządnośćcecha tego, co praworządne; cecha tych, którzy są praworządni;

oordning [~en ~ar] substantiv

nieporządeknoun
brak porządku

samordning [~en ~ar] substantiv

koordynacjanoun
organizowanie i planowanie wspólnych działań

underordning [~en ~ar] substantiv

podrząd(biologia, biologiczny) (systematyka) kategoria systematyczna niższa od rzędu; grupa powstała z podzielenia rzędu na niższe;
noun

överordning [~en ~ar] substantiv

nadrząd(biologia, biologiczny) (systematyka) jednostka obejmująca rzędy
noun