order meaning in Polish

Swedish	Polish
order [~n; pl. ~ el. ordrar] substantiv	rozkaznoun polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś jakąś przewagę zamówienienoun ustne lub pisemne polecenie dostarczenia lub wykonania czegoś
ackordera [~de ~t] verb	dojść do układuverb układać sięverb
erforderlig [~t ~a] adjektiv	potrzebnyadjective taki, bez którego trudno jest się obyć, niezbędny lub przydatny
inackordera [~de ~t] verb	plansza(książkowy) karton, deska itp. z zaznaczonymi polami, po których przesuwa się pionki w niektórych grach verb stołować sięverb utrzymanieverb wyżywienie; czasem także: możliwość pobytu, noclegu wikt(przestarzałe, przestarzały) żywność, zaopatrzenie verb zabicieverb zamknięcie czegoś przy pomocy młotka i gwoździ
inackordering [~en ~ar] substantiv	pensjanoun pensjonariusznoun pensjonatnoun stołowanienoun stołowniknoun utrzymanienoun wynajmowanienoun

Your history