nors meaning in Polish

Swedish	Polish
nors [~en ~ar] substantiv	stynka(ichtiologia, ichtiologiczny) Osmerus eperlanus, mała ryba o dużych łuskach; noun
norsk [~t ~a] adjektiv	norweskiadjective język urzędowy Norwegii; norweskiadjective odnoszący się do państwa Norwegia lub Norwegów
norska [~n norskor] substantiv	norweskinoun język urzędowy Norwegii; norweskinoun odnoszący się do państwa Norwegia lub Norwegów Norweżkanoun kobieta lub dziewczyna narodowości norweskiej lub obywatelka Norwegii
Norska havet	Morze Norweskie(geografia, geograficzny) morze przybrzeżne położone na północny zachód od wybrzeży Norwegii, część Oceanu Atlantyckiego;
norskspråkig	norweskojęzycznyspisany, stworzony w języku norweskim norweskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem norweskim norweskojęzycznytaki, który posługuje się językiem norweskim
annorstädes adverb	gdzie indziejadverb w innym miejscu
enkronorsmynt	jednokoronówkamoneta o nominale 1 korony
femkronorsmynt [~et; pl. ~] substantiv	pięciokoronówkanoun moneta o nominale 5 koron
fornnorsk	staronorweskiużywany, powstały, dziejący się w dawnej Norwegii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Norwegii
nordnorsk	północnonorweski
tiokronorsmynt [~et; pl. ~] substantiv	dziesięciokoronówkanoun moneta o nominale 10 koron
tvåkronorsmynt	dwukoronówkamoneta o nominale 2 koron

Your history