nomen meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| nomen [~et; pl. ~ el. nomina, best. pl. ~en el. nomina] substantiv | rzeczownik(gramatyka) część mowy umożliwiająca rozróżnianie przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć itp. poprzez nadanie im nazw lub imion; |
| nomenklatur [~en ~er] substantiv | nazewnictwo(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) ogół nazw w danej dziedzinie |
| agronom [~en ~er] substantiv | agronomnoun |
| astronom [~en ~er] substantiv | astronomnoun astronomnoun astronomkanoun |
| demonstrativt pronomen | |
| ekonom [~en ~er] substantiv | ekonomista(ekonomia, ekonomiczny) specjalista w dziedzinie ekonomii ekonomista(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek odłamu rosyjskiej socjaldemokracji z przełomu XIX i XX wieku |
| fenomen [~et; pl. ~] substantiv | fenomennoun zjawiskonoun |
| fenomenal [~t ~a] adjektiv | fenomenalnyadjective |
| fenomenalism [~en] substantiv | fenomenalizm(filozofia, filozoficzny) przekonanie, iż bezpośrednio dostępne poznaniu są wyłącznie zjawiska, natomiast istota rzeczy jest niepoznawalna lub nie istnieje; |
| fenomenologi [~n] substantiv | fenomenologia(filozofia, filozoficzny) kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane; |
| gnom [~en ~er] substantiv | gnom(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) baśniowy, karłowaty opiekun kopalni i skarbów krasnal(folklor) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) bajkowy brodaty ludek |
| interrogativt pronomen | zaimek pytajny(gramatyka) zaimek tworzący pytanie |
| metronom [~en ~er] substantiv | metronom(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) przyrząd do ustalania tempa utworu muzycznego; |
| personliga pronomen | |
| possessivpronomen [~et; pl. ~ el. -pronomina, best. pl. ~en el. -pronomina] substantiv | zaimek dzierżawczy(gramatyka) zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy |
| possessivt pronomen | zaimek dzierżawczy(gramatyka) zaimek, który wskazuje na przynależność czegoś bądź kogoś do danej osoby lub rzeczy |
| pronomen [~et; pl. ~ el. pronomina, best. pl. ~en el. pronomina] substantiv | zaimek(gramatyka) część mowy, która zastępuje rzeczownik, przymiotnik, liczebnik lub przysłówek i pełni ich funkcje w zdaniu; |
| reflexivt pronomen |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »