Swedish | Polish |
---|---|
konjunktion [~en ~er] substantiv | koniunkcja(astronomia, astronomiczny) ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii; spójnik(gramatyka) wyraz służący do łączenia wyrażeń wewnątrz zdania pojedynczego (np. w wyliczeniach) oraz zdań składowych w zdaniach złożonych; |