Swedish-Polish dictionary »

kon meaning in Polish

SwedishPolish
konservativ [~t ~a] adjektiv

konserwatysta(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek partii konserwatywnej lub jej sympatyk
adjective

konserwatywny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z konserwatyzmem, charakterystyczny dla konserwatyzmu lub konserwatystów
adjective

konservera [~de ~t] verb

konserwowaćverb
chronić coś przed zniszczeniem za pomocą odpowiednich środków; utrzymywać we właściwym stanie

konserveringsmedel

konserwant(chemia, chemiczny) substancja będąca dodatkiem do żywności albo produktów przemysłowych zapobiegająca niepożądanym zmianom chemicznym, rozwojowi bakterii, grzybów i wirusów oraz przedłużająca termin przydatności produktów;

konservöppnare [~n; pl. ~, best. pl. -öppnarna] substantiv

otwieracznoun
przyrząd służący do otwierania, np. konserw, butelek

konsistens [~en ~er] substantiv

konsystencjanoun
poziom określonych cech fizycznych (gęstość, twardość, lepkość) danej substancji; spoistość

konsol [~en ~er] substantiv

konsola(informatyka, informatyczny) tryb wprowadzania poleceń do komputera w postaci komend wpisywanych z klawiatury
noun

konsola(technologia, technika, techniczny) blat lub tablica z elementami sterującymi
noun

konsola(technologia, technika, techniczny) zestaw cyfrowych urządzeń multimedialnych do gier, odtwarzania muzyki, filmów itp.;
noun

konsolidera [~de ~t] verb

konsolidowaćverb

utrwalaćverb
nadawać trwałość, utwierdzać, ugruntowywać

utrwalaćverb
stawać się trwalszym, ugruntowywać się, utwierdzać się

konsonans [~en ~er] substantiv

konsonans(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rym niedokładny, polegający tylko na współbrzmieniu spółgłosek po ostatniej akcentowanej samogłosce (np. grabarz — grabież, pacierz — chociaż)
noun

konsonans(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) harmonijne współbrzmienie dźwięków różnej wysokości;
noun

współbrzmienie(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jednoczesne brzmienie dźwięków
noun

konsonant

konsonant(językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk języka mówionego powstający poprzez zablokowanie przepływu powietrza w aparacie mowy

spółgłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy;

konsonantisk [~t ~a] adjektiv

spółgłoskowy(językoznawstwo, językoznawczy) związany ze spółgłoską, dotyczący spółgłoski
adjective

könsorgan [~et; pl. ~] substantiv

genitalia(anatomia, anatomiczny) narządy płciowe;
noun

narząd płciowy(biologia, biologiczny) (anatomia, anatomiczny) narząd służący organizmowi do rozrodu
noun

konsortium [konsortiet konsortier] substantiv

konsorcjum(zarządzanie) związek kilku przedsiębiorstw zawarty w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia;
noun

könsöverskridande adjektiv

transgenderowyadjective
związany z transgenderyzmem, wykazujący tendencje do odbiegania od tradycyjnej roli płciowej

transgenderyzmadjective
forma tożsamości płciowej polegająca na psychicznej identyfikacji osoby z płcią biologicznie odmienną, połączona z dążeniem do zmiany płci zgodnie z tym poczuciem

transpłciowyadjective
związany z transpłciowością, dotyczący transpłciowości

konspiration [~en ~er] substantiv

konspiracjanoun
tajna, nielegalna działalność przeciwko istniejącej władzy

konspirationsteori [~n ~er] substantiv

teoria spiskowanoun

konspiratör [~en ~er] substantiv

konspiratornoun
uczestnik konspiracji

spiskowiecnoun
uczestnik spisku

konspirera [~de ~t] verb

konspirowaćverb
zmawiać się w ukryciu przeciwko komuś, np. obecnej władzy

spiskowaćverb
knuć, planować spisek

konst [~en ~er] substantiv

artnoun
wyraz tworzący pojęcia związane ze sztuką

sztuka(sztuka) twórczość artystyczna
noun

sztukanoun
umiejętność wymagająca szczególnych zdolności

konståkning [~en] substantiv

łyżwiarstwo figurowe(sport, sportowy) dyscyplina sportowa polegająca na jeździe na łyżwach oraz wykonywaniu elementów choreograficznych i akrobatycznych, takich jak: skoki, piruety, podnoszenia (w jeździe w parach) itp.
noun

konstant

stałasymbol, któremu przyporządkowana jest pewna zdefiniowana wartość;

konstant [n. ~, ~a]

stałyniezmieniający poglądów, uczuć, postanowień

trwałytaki, który nie ulega większym zmianom

Konstantin

Konstantynimię męskie;

Konstantyna(geografia, geograficzny) miasto w północno-wschodniej Algierii;

Konstantinopel

Konstantynopol(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawna nazwa Stambułu;

3456

Your history