Swedish-Polish dictionary »

kam meaning in Polish

SwedishPolish
kam [~men ~mar] substantiv

grań(geologia, geologiczny) (geografia, geograficzny) grzbiet górski o bardzo stromych zboczach, zwykle wąski i skalisty
noun

grańnoun
ostre zetknięcie się ścian lub innych płaszczyzn

grzebień(fryzjerstwo, fryzjerski) przyrząd do czesania, rozczesywania włosów;
noun

kamarilla [~n kamarillor] substantiv

klika(socjologia, socjologiczny) grupa ludzi powiązanych wspólnymi interesami i wspierających się wzajemnie, wbrew interesowi szerszej grupy, do której należą;
noun

Kambodja substantiv

Kambodża(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji Południowo-Wschodniej ze stolicą w Phnom Penh;
noun

kambodjan [~en ~er] substantiv

Kambodżaninnoun
mieszkaniec Kambodży, obywatel Kambodży

kambodjansk [~t ~a] adjektiv

kambodżańskiadjective
odnoszący się do państwa Kambodża

kambodjanska [~n kambodjanskor] substantiv

Kambodżankanoun
obywatelka Kambodży

kambrium substantiv

kambr(geologia, geologiczny) pierwszy okres geologiczny paleozoiku;
noun

kamel [~en ~er] substantiv

baktrian(zoologia, zoologiczny) Camelus ferus Przewalski, duży ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji;
noun

wielbłąd(zoologia, zoologiczny) Camelus Linnaeus, duży afrykański i azjatycki ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych, z charakterystycznym jednym lub dwoma garbami;
noun

kameldrivare [~n; pl. ~, best. pl. -drivarna] substantiv

wielbłądniknoun
poganiacz wielbłądów

kameleont [~en ~er] substantiv

kameleon(herpetologia, herpetologiczny) jaszczurka słynąca ze zdolności do zmiany ubarwienia, długiego języka i oryginalnych kształtów ciała;
noun

kameleon(przenośnie, przenośnia) człowiek, który łatwo zmienia poglądy
noun

kamelia [~n kamelior] substantiv

kamelia(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju kamelii (1.1)
noun

kamelianoun
kwiat kamelii (1.2)

kamelmjölk

mleko wielbłądzie

kamera [~n kameror] substantiv

aparat fotograficzny(fotografia) urządzenie służące do robienia fotografii;
noun

Kamerun substantiv

Kamerun(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce;
noun

kamerunare [~n; pl. ~, best. pl. kamerunarna] substantiv

Kameruńczyknoun
obywatel lub mieszkaniec Kamerunu

kamerunsk [~t ~a] adjektiv

kameruńskiadjective
odnoszący się do państwa Kamerun

kamfer [~n] substantiv

kamforanoun
organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, pochodna kamfenu, stosowany w technice i medycynie;

kamikaze

kamikaze(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w czasie II Wojny Światowej: żołnierz japoński przeprowadzający samobójczy atak na większego przeciwnika za pomocą silnego ładunku wybuchowego; samolot lub inny pojazd używany przez tego żołnierza;

kamikazedrönare

amunicja krążąca

kamin [~en ~er] substantiv

farelka(potocznie, potoczny) termowentylator, pokojowy ogrzewacz powietrza
noun

kamma [~de ~t] verb

czesać(fryzyjski) układać, wygładzać (włosy, sierść itp.) za pomocą grzebienia lub szczotki
verb

kammare [~n; pl. kamrar el. ~, best. pl. kamrarna el. kammarna] substantiv

dętka(motoryzacja) gumowy torus wypełniony powietrzem, znajdujący się wewnątrz opony;
noun

dętkanoun
wypełniony powietrzem balon wewnątrz piłki

izba(urzędowy) jeden z organów parlamentu w niektórych państwach
noun

komora(anatomia, anatomiczny) przestrzeń, zagłębienie w organach u ludzi i zwierząt
noun

komoranoun
wydzielone pomieszczenie

kammarflimmer

migotanie komór(medycyna, medyczny) potencjalnie śmiertelna arytmia serca polegająca na braku koordynacji pracy komór serca, mogąca prowadzić do zatrzymania krążenia;

kammartjänare [~n; pl. ~, best. pl. -tjänarna] substantiv

pokojowiec(historia, historyczny, historycznie) służący dworski
noun

pokojowynoun
osoba odpowiedzialna za utrzymanie porządku w pokoju

kamomill [~en ~er] substantiv

rumianek(botanika, botaniczny) Matricaria L., roślina z rodziny astrowatych, o białych kwiatach z żółtymi główkami, używana w medycynie naturalnej i kosmetyce;
noun

kamouflage [~t ] substantiv

kamuflaż(zoologia, zoologiczny) czynność wykonywana przez zwierzęta w celu ukrycia się przed drapieżnikami;
noun

mimetyzm(biologia, biologiczny) upodabnianie się organizmu do otoczenia, np. barwą lub kształtem;
noun

kamouflera [~de ~t] verb

maskować(technologia, technika, techniczny) czynić niedostrzegalnym, niewidocznym, używając jakiejś techniki zasłaniania
verb

kamp

bojowyzwiązany z walką

kamp [~en, ~er] substantiv

szkapanoun

12