Swedish-Polish dictionary »

kött meaning in Polish

SwedishPolish
kött [~et] substantiv

cielistynoun
w kolorze skóry białego człowieka

mięso(spożywczy) jadalne części zabitego zwierzęcia;
noun

köttbulle [~n -bullar] substantiv

klops(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięsna kulka duszona w sosie;
noun

köttfri [~tt ~a] adjektiv

bezmięsnyadjective
o jedzeniu, diecie: niezawierający mięsa, pozbawiony mięsa

köttfärs [~en] substantiv

farsznoun

mięso mielone(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) surowiec spożywczy z mocno rozdrobnionego mięsa (bez względu na pochodzenie)
noun

köttspad

rosół(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) klarowna zupa na wywarze z kości i mięsa zazwyczaj z dodatkiem warzyw;

köttätande adjektiv

mięsożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się mięsem
adjective

köttätare [~n; pl. ~, best. pl. -ätarna] substantiv

mięsożerca(ekologia, ekologiczny) zwierzę lub roślina żywiąca się głównie mięsem
noun

fruktkött [~et] substantiv

miąższnoun
miękka, wewnętrzna część owocu lub narządu

mięsnynoun
dotyczący mięsa

mięsnynoun
zrobiony z mięsa, zawierający mięso

fårkött [~et] substantiv

baranina(spożywczy) mięso otrzymywane z owcy lub barana;
noun

griskött [~et] substantiv

wieprzowina(spożywczy) mięso ze świni;
noun

hjortkött

sarninamięso sarny

hundkött

psina(potocznie, potoczny) (rzadki, rzadko używany) (spożywczy) mięso z psa

hästkött [~et] substantiv

konina(spożywczy) mięso końskie;
noun

kalvkött [~et] substantiv

cielęcina(spożywczy) mięso z młodej krowy (cielęcia)
noun

lammkött [~et] substantiv

jagnięcina(spożywczy) mięso jagnięce (z młodej owcy)
noun

nötkött [~et] substantiv

wołowina(spożywczy) mięso z wołu lub krowy;
noun

wołowy(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zrobiony z wołowiny, zawierający wołowinę
noun

wołowynoun
odnoszący się do krowy lub wołu

sköta [skötte skött] verb

obsługiwaćverb
sterować pracą jakiegoś urządzenia, wykonywać czynności potrzebne do jego działania

opiekować sięverb
sprawować opiekę nad kimś lub czymś; chronić coś / kogoś

szanowaćverb
chronić coś przed zniszczeniem, dbać o coś

zachowywać sięverb

zajmowaćverb
opiekować się kimś

tandkött [~et] substantiv

dziąsło(anatomia, anatomiczny) zgrubiała tkanka osłaniająca zęby;
noun