Swedish-Polish dictionary »

köp meaning in Polish

SwedishPolish
köp [~et; pl. ~] substantiv

kupnonoun
nabywanie czegoś

kupowanienoun

sprawiać(przenośnie, przenośnia) kupować
noun

sprawuneknoun

zakupnoun
czynność kupowania czegoś w sklepie lub w Internecie

köpa [köpte köpt] verb

kupić(zobacz) kupować
verb

kupowaćverb
nabywać coś w zamian za jakąś sumę pieniędzy

nabyć(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (książkowy) wejść w posiadanie czegoś
verb

köpa grisen i säcken

kupować kota w workukupować bez dokładnego sprawdzenia, bez obejrzenia, bez kontroli, w ciemno

köpare [~n; pl. ~, best. pl. köparna] substantiv

nabywcanoun
osoba, która coś nabywa lub nabyła poprzez kupno

köpberoende

zakupoholizm(potocznie, potoczny) nałogowe robienie zakupów, kompulsywne kupowanie

köpcenter [-centret; pl. ~, best. pl. -centren] substantiv

centrum handlowe(handel, handlowy) obiekt z licznymi sklepami i punktami usługowymi
noun

köpcentrum [~et; pl. ~] substantiv

centrum handlowe(handel, handlowy) obiekt z licznymi sklepami i punktami usługowymi
noun

Köpenhamn substantiv

Kopenhaga(geografia, geograficzny) stolica Danii;
noun

köpenhamnare [~n; pl. ~, best. pl. köpenhamnarna] substantiv

kopenhażaninnoun
mieszkaniec Kopenhagi

köpenhamnsk

kopenhaskiodnoszący się do miasta Kopenhaga

köpenhamnska [~n köpenhamnskor] substantiv

kopenhażankanoun
mieszkanka Kopenhagi

köping [~en ~ar] substantiv

miasteczkonoun
prawno-administracyjna jednostka osadnicza o charakterze przejściowym między miastem a wsią

köpman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv

handlowiec(handel, handlowy) człowiek zajmujący się handlem
noun

kupiecnoun
ktoś, kto trudni się handlem, właściciel sklepu, przedsiębiorstwa handlowego

köpslå [-slog, -slagit, pres. -slår] verb

frymarczyćverb

kupczyćverb

targować(handel, handlowy) prowadzić pertraktacje handlowe w celu uzyskania najdogodniejszej ceny
verb

targować(potocznie, potoczny) prowadzić spór
verb

targować sięverb

brudköp

wiano(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) suma zapisywana żonie przez męża, równa sumie posagu;

wiano(przestarzałe, przestarzały) posag, wyprawa panny młodej

burköppnare [~n; pl. ~, best. pl. -öppnarna] substantiv

otwieracznoun
przyrząd służący do otwierania, np. konserw, butelek

flasköppnare [~n; pl. ~, best. pl. -öppnarna] substantiv

otwieracznoun
przyrząd służący do otwierania, np. konserw, butelek

inköp [~et; pl. ~] substantiv

sprawuneknoun
zakup

zakupynoun
czynność kupowania

zaopatrzenienoun
dostarczenie komuś potrzebnych mu rzeczy

Linköping

Linköping

återköp [~et; pl. ~] substantiv

wykup(urzędowy) nabycie za opłatą czegoś, często już uprzednio posiadanego
noun