han meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| hanka [~de ~t] verb | |
| hankatt [~en ~er] substantiv | kocurnoun |
| Hanna | Hannaimię żeńskie; |
| Hannah | Hannaimię żeńskie; |
| hanne hane | samiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci męskiej |
| Hannover | Hanower(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Niemczech, stolica Dolnej Saksonii; |
| Hanoi | Hanoi(geografia, geograficzny) stolica Wietnamu; |
| hanrej [~en; pl. ~ar el. ~er] substantiv | przyprawiać rogi(potocznie, potoczny) o żonie: zdradzać męża; o mężu: zdradzać żonę rogacz(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) (żartobliwie) lub (pogardliwie, pogardliwy) zdradzany mąż |
| hänryckt [n. ~, ~a] adjektiv | zachwyconyadjective |
| hans | jego3. (osoba) lp, rodzaj męski |
| Hans | Hanys(Górny Śląsk) Jan |
| Hansan | hanza(historia, historyczny, historycznie) (ekonomia, ekonomiczny) średniowieczny związek miast lub kupców starający się o przywileje prawne, handlowe i obronne dla swych członków; |
| hanseatisk [~t ~a] adjektiv | hanzeatycki(historia, historyczny, historycznie) dotyczący hanzy, należący do hanzy |
| hänskjuta [-sköt, -skjutit, -skjuten -skjutet -skjutna, pres. -skjuter] verb | odwoływaćverb przesuwaćverb wstrzymywaćverb |
| hänsyfta [~de ~t] verb | sugerowaćverb |
| hänsyn [~en; pl. ~] substantiv | rozwaganoun rozważanie(rzeczownik odczasownikowy) od rozważać uwzględnienienoun wglądnoun wzglądnoun |
| hänsynslös [~t ~a] adjektiv | bezwzględnyadjective lekkomyślnyadjective |
| hänsynslöshet [~en ~er] substantiv | bezwzględność(rzeczownik odprzymiotnikowy) od: bezwzględny |
| hantel [~n hantlar] substantiv | ciężareknoun ciężareknoun hantel(sport, sportowy) ciężarek gimnastyczny do trzymania w jednej ręce; |
| hantelbänk | ławeczka(sport, sportowy) przyrząd kulturystyczny do ćwiczeń mięśni klatki piersiowej i tricepsa |
| hantlangare [~n; pl. ~, best. pl. -langarna] substantiv | pachołek(pogardliwie, pogardliwy) człowiek zachowujący się jak sługa pomagiernoun pomocniknoun popleczniknoun sługus(pogardliwie, pogardliwy) człowiek usługujący komuś, zwykle dla własnych korzyści złota rączkanoun |
| hantverk [~et; pl. ~] substantiv | rzemiosłonoun |
| hantverkare [~n; pl. ~, best. pl. -verkarna] substantiv | rzemieślniczkanoun rzemieślniknoun |
| hantverksmässig [~t ~a] adjektiv | rzemieślniczyadjective |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »