Swedish | Polish |
---|---|
byggteknik [~en ~er] substantiv | budownictwonoun |
celest mekanik | mechanika nieba(astronomia, astronomiczny) nauka o wzajemnym oddziaływaniu i ruchach ciał niebieskich; |
defekation | defekacja(fizjologia, fizjologiczny) wydalanie kału; |
defekt | defektuszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny mankamentwada, błąd jakiegoś przedmiotu; także uchybienie, usterka usterkanieduża wada w urządzeniu wadliwymający wady, usterki, defekty, braki lub błędy |
defekt [n. ~, ~a] | szkodakrzywda, strata uszkodzonytaki, który uległ uszkodzeniu wadacecha obniżająca wartość przedmiotu |
defektiv | ułomnyzawierający braki, niedoskonałości |
dekadans | dekadencjachylenie się ku upadkowi dekadencjarozkład wartości moralnych i kulturowych dekadencjatendencja w sztuce europejskiej przełomu wieku XIX i XX |
dekagon | dziesięciokąt(geometria) wielokąt o dziesięciu bokach (kątach wewnętrznych) |
dekal [~en ~er] substantiv | naklejkanoun plakietka(zdrobniale) od: plakieta |
dekalogen substantiv | Dekalog(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w judaizmie i chrześcijaństwie: kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju; |
dekameter | dekametr(metrologia, metrologiczny) jednostka długości równa dziesięciu metrom; |
dekanat [~et; pl. ~] substantiv | dziekanat(edukacja, edukacyjny) biuro, zajmujące się administracją wydziału wyższej uczelni |
dekantera [~de ~t] verb | sączyćverb |
dekanus substantiv | dziekan(edukacja, edukacyjny) kierownik wydziału uczelni; |
deklamation [~en ~er] substantiv | deklamacjanoun |
deklamera [~de ~t] verb | deklamowaćverb wygłaszaćverb |
deklarera [~de ~t] verb | deklarowaćverb zgłaszaćverb |
deklination [~en ~er] substantiv | deklinacja(astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; deklinacja(gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby; |
deklinera [~de ~t] verb | deklinować(językoznawstwo, językoznawczy) odmieniać przez przypadki |
dekorasjon | dekoratorskizwiązany z osobą lub zawodem dekoratora |
dekoration [~en ~er] substantiv | dekoracjanoun |
dekorativ [~t ~a] adjektiv | dekoracyjnyadjective ozdobnyadjective |
dekoratör [~en ~er] substantiv | dekoratornoun |
dekorera [~de ~t] verb | dekorowaćverb ozdabiaćverb zdobićverb |
dekret [~et; pl. ~] substantiv | dekret(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt prawny mający moc ustawy, wydany przez organ władzy wykonawczej; |