Swedish-Polish dictionary »

ek meaning in Polish

SwedishPolish
byggteknik [~en ~er] substantiv

budownictwonoun
dział inżynierii zajmujący się wznoszeniem obiektów budowlanych

celest mekanik

mechanika nieba(astronomia, astronomiczny) nauka o wzajemnym oddziaływaniu i ruchach ciał niebieskich;

defekation

defekacja(fizjologia, fizjologiczny) wydalanie kału;

defekt

defektuszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny

mankamentwada, błąd jakiegoś przedmiotu; także uchybienie, usterka

usterkanieduża wada w urządzeniu

wadliwymający wady, usterki, defekty, braki lub błędy

defekt [n. ~, ~a]

szkodakrzywda, strata

uszkodzonytaki, który uległ uszkodzeniu

wadacecha obniżająca wartość przedmiotu

defektiv

ułomnyzawierający braki, niedoskonałości

dekadans

dekadencjachylenie się ku upadkowi

dekadencjarozkład wartości moralnych i kulturowych

dekadencjatendencja w sztuce europejskiej przełomu wieku XIX i XX

dekagon

dziesięciokąt(geometria) wielokąt o dziesięciu bokach (kątach wewnętrznych)

dekal [~en ~er] substantiv

naklejkanoun
zadrukowany papier lub folia plastikowa z warstwą kleju na jednej stronie, umożliwiającej przyklejenie do czegoś;

plakietka(zdrobniale) od: plakieta
noun

dekalogen substantiv

Dekalog(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w judaizmie i chrześcijaństwie: kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju;
noun

dekameter

dekametr(metrologia, metrologiczny) jednostka długości równa dziesięciu metrom;

dekanat [~et; pl. ~] substantiv

dziekanat(edukacja, edukacyjny) biuro, zajmujące się administracją wydziału wyższej uczelni
noun

dekantera [~de ~t] verb

sączyćverb
nalewać powoli; wlewać małymi porcjami

dekanus substantiv

dziekan(edukacja, edukacyjny) kierownik wydziału uczelni;
noun

deklamation [~en ~er] substantiv

deklamacjanoun
ekspresywne i wyraziste wyrecytowanie utworu literackiego

deklamera [~de ~t] verb

deklamowaćverb
z ekspresją wygłaszać utwór literacki

wygłaszaćverb
wypowiadać jakiś tekst głośno

deklarera [~de ~t] verb

deklarowaćverb
wypowiadać oficjalnie

zgłaszaćverb
zadeklarować w deklaracji celnej lub podatkowej

deklination [~en ~er] substantiv

deklinacja(astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych;
noun

deklinacja(gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby;
noun

deklinacja magnetycznanoun

deklinera [~de ~t] verb

deklinować(językoznawstwo, językoznawczy) odmieniać przez przypadki
verb

dekorasjon

dekoratorskizwiązany z osobą lub zawodem dekoratora

dekoration [~en ~er] substantiv

dekoracjanoun
element upiększający, ozdabiający dany przedmiot, budynek lub jego wnętrze

dekorativ [~t ~a] adjektiv

dekoracyjnyadjective
związany z dekoracją, stanowiący dekorację

ozdobnyadjective
stanowiący ozdobę; o cechach właściwych ozdobie

dekoratör [~en ~er] substantiv

dekoratornoun
osoba zajmująca się dekorowaniem wnętrz

dekorera [~de ~t] verb

dekorowaćverb
upiększać coś, dodawać dekoracje

ozdabiaćverb
czynić coś ładniejszym lub strojniejszym

zdobićverb
upiększać coś, dodawać elementy dekoracyjne

dekret [~et; pl. ~] substantiv

dekret(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt prawny mający moc ustawy, wydany przez organ władzy wykonawczej;
noun

4567