Swedish | Polish |
---|---|
odjur [~et; pl. ~] substantiv | bestianoun potwórnoun |
partåiga hovdjur | parzystokopytny(zoologia, zoologiczny) mający parzystą liczbę palców zwieńczonych kopytami |
Partåiga hovdjur | parzystokopytne(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Artiodactyla Owen, rząd ssaków łożyskowych, posiadających dwa wyraźnie większe palce – trzeci i czwarty – zakończone racicami; |
pungdjur [~et; pl. ~] substantiv | torbacz(zoologia, zoologiczny) przedstawiciel ssaków, u których w wyniku ewolucji wykształciła się torba lęgowa |
rådjur [~et; pl. ~] substantiv | sarna(zoologia, zoologiczny) gatunek ssaka parzystokopytnego; |
rovdjur [~et; pl. ~] substantiv | drapieżnik(zoologia, zoologiczny) zwierzę, którego pokarmem są inne zwierzęta, a jego sposób odżywiania doprowadza do śmierci ofiar |
ryggradsdjur [~et; pl. ~] substantiv | kręgowce(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Vertebrata Cuvier, podtyp strunowców obejmujący kręgouste, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki; kręgowiec(zoologia, zoologiczny) organizm mający szkielet z kręgosłupem; kręgowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący kręgów |
ryggradslöst djur | bezkręgowiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę nie mające szkieletu; |
sirendjur [~et; pl. ~] substantiv | syrena(zoologia, zoologiczny) roślinożerny ssak morski; syreny tworzą rząd; |
skaldjur [~et; pl. ~] substantiv | owoce morza(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) jadalne skorupiaki, mięczaki morskie i małże skorupiak(zoologia, zoologiczny) przedstawiciel podtypu stawonogów, prowadzących w większości wodny tryb życia, posiadających dwugałęziste odnóża (z wyjątkiem pierwszej pary czułków), charakterystyczną budowę stadiów larwalnych i genotyp |
skogsmurmeldjur | świstak amerykański(zoologia, zoologiczny) Marmota monax, gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych; świszcz(zoologia, zoologiczny) Marmota monax, świstak amerykański |
slidhornsdjur [~et; pl. ~] substantiv | krętorogienoun |
spindeldjur [~et; pl. ~] substantiv | pajęczak(zoologia, zoologiczny) zwierzę bezkręgowe z sześcioma nogami i odwłokiem |
spökdjur [~et; pl. ~] substantiv | wyrak(zoologia, zoologiczny) wyłącznie drapieżny ssak naczelny; |