Swedish | Polish |
---|---|
dialekt [~en ~er] substantiv | dialekt(językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; gwara(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od przyjętego języka standardowego; narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od języka standardowego; narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka; |
dialektal [~t ~a] adjektiv | dialektalnyadjective dialektyczny(filozofia, filozoficzny) związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki gwarowyadjective |
dialektik [~en] substantiv | dialektyka(filozofia, filozoficzny) metoda wyrażania myśli polegająca na dochodzeniu do prawdy poprzez ukazywanie sprzeczności zawartych w pojęciach i przekonaniach |
dialektolog [~en ~er] substantiv | dialektolog(językoznawstwo, językoznawczy) badacz dialektów |
dialektologi [~n] substantiv | dialektologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o dialektach i gwarach; |