Swedish-Polish dictionary »

bo meaning in Polish

SwedishPolish
bofast [n. ~, ~a] adjektiv

rezydentny(informatyka, informatyczny) taki, który jest stale obecny w pamięci operacyjnej, załadowany na stałe podczas pracy komputera
adjective

bofink [~en ~ar] substantiv

zięba(ornitologia, ornitologiczny) niewielki, melodyjnie śpiewający i barwny ptak z gatunku zięba zwyczajna, Fringilla coelebs;
noun

zięba zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Fringilla coelebs Linnaeus, mały ptak z rodziny łuszczakowatych;
noun

bog [~en ~ar] substantiv

Bug(geografia, geograficzny) rzeka płynąca przez terytorium Polski, Ukrainy i Białorusi;
noun

czubnoun
szpiczasty koniec czegoś

dziób(morski) przednia część kadłuba statku;
noun

łopatkanoun
mięso przylegające do kości (1.1) zwierząt z uboju

g [~en ~ar] substantiv

dziwaczećnoun
stawać się dziwakiem, człowiekiem o nietypowych, dziwnych przyzwyczajeniach

gejnoun
homoseksualny mężczyzna;

homoseksualista(seksuologia, seksuologiczny) mężczyzna o homoseksualnej orientacji seksualnej;
noun

pedał(slangowo) (obraźliwie) określenie geja, niekiedy rozszerzane na mężczyzn postrzeganych jako homoseksualiści
noun

queernoun
osoba nieheteronormatywna lub należąca do mniejszości seksualnej, również taka, której nie obejmuje skrótowiec LGBT - np. aseksualna, poliamoryczna, interpłciowa, niebinarna

szlug(potocznie, potoczny) papieros
noun

geri

pedalstwo

Bogotá

Bogota(geografia, geograficzny) miasto, stolica Kolumbii;

bogsera [~de ~t] verb

holowaćverb
ciągnąć za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu

targaćverb
gwałtownie pociągać

bogserbåt [~en ~ar] substantiv

holownik(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) niewielki, silny i zwrotny statek przystosowany do ciągnięcia większych jednostek;
noun

bogspröt [~et; pl. ~] substantiv

bukszpryt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) niemal poziomy maszt wystający na dziobie żaglowca;
noun

bogträ

chomątoczęść uprzęży zaprzęgowej w formie obręczy zakładanej zwierzęciu na szyję;

hmare

Czechmieszkaniec Czech (krainy historycznej)

hmen

Bohemia(astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 371;

Czechy(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Czechach (1.1);

hmisk

czeskizwiązany z Czechami (krainą historyczną), charakterystyczny dla Czech lub Czechów

bohrium

bohr(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Bh i liczbie atomowej 107;

boj

bojapływający znak nawigacyjny

j [~en ~ar] substantiv

haczyk(zdrobniale) od: hak
noun

zaczepiaćnoun
mocować coś na czymś wystającym

zgięcienoun
miejsce gdzie coś jest zgięte

boja [~n bojor] substantiv

kajdankinoun
para połączonych ze sobą obręczy, zamykanych na zatrzask, ograniczających swobodę ruchów;

kajdanynoun
metalowe pęta do skuwania kończyn więźniów

szekla(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) element metalowy do łączenia części takielunku;
noun

ja [jde jt] verb

bula(sport, sportowy) element skoczni narciarskiej
verb

fałdowaćverb
robić fałdy

nachylaćverb

odmieniaćverb

poddawaćverb

poniżaćverb
upokarzać samego siebie

schylaćverb

składanie(rzeczownik odczasownikowy) od składać
verb

123