Swedish-Polish dictionary »

block meaning in Polish

SwedishPolish
block [~et; pl. ~] substantiv

blok(budownictwo) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) krążek na którym lina zmienia kierunek przesuwając się w rowku;
noun

blok(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związek państw, partii politycznych
noun

blok(sport, sportowy) w siatkówce obrona polegająca na podniesieniu rąk ponad siatkę przez jednego lub kilku graczy drużyny;
noun

bloknoun
duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy

bloknoun
zeszyt, notes z kartkami większego formatu

krążeknoun

szabernoun

szuternoun

tłuczeńnoun

blocka [~de ~t] verb

klisza(drukarstwo, drukarski) (fotografia) rodzaj matrycy w postaci sztywnej, płaskiej płyty
verb

klocekverb
dziecięca zabawka o kształcie graniastosłupa

odłamverb
duża część odłamana od całości

przecznicaverb
ulica przecinająca prostopadle jakąś inną ulicę

transza(handel, handlowy) partia towaru stanowiąca część większej całości
verb

zastawiaćverb
uniemożliwiać dostęp do czegoś poprzez stawianie siebie lub czegoś

blockad [~en ~er] substantiv

blokada(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa, obiektu, miasta itp. w celu wymuszenia jakichś ustępstw lub kapitulacji
noun

blockera [~de ~t] verb

blokowaćverb
uniemożliwiać ruch

blokowaćverb
uniemożliwiać wykonanie czegoś

blockflöjt [~en ~er] substantiv

flet prostynoun

anteckningsblock [~et; pl. ~] substantiv

brudnopisnoun
zeszyt do zapisywania notatek, tekstów roboczych;

notesiknoun
mały notes

flyttblock [~et; pl. ~] substantiv

głaz narzutowy(geologia, geologiczny) fragment skały litej, przyniesiony przez lądolód;
noun

rätblock [~et; pl. ~] substantiv

prostopadłościan(geometria) wielościan wypukły, którego wszystkie ściany są prostokątami;
noun

skoblock [~et; pl. ~] substantiv

drzewny(botanika, botaniczny) dotyczący drzewa czy drzew
noun

skrivblock [~et; pl. ~] substantiv

brudnopisnoun
zeszyt do zapisywania notatek, tekstów roboczych;

stenblock [~et; pl. ~] substantiv

głaz(geologia, geologiczny) fragment skały o średnicy większej niż 20 cm, obtoczony wskutek transportu i erozji;
noun