Swedish-Polish dictionary »

ben meaning in Polish

SwedishPolish
skenben [~et; pl. ~] substantiv

piszczel(anatomia, anatomiczny) podstawowa kość goleni;
noun

skinn och ben

skóra i kościo kimś bardzo chudym, mizernym

snibb [~en ~ar] substantiv

cypel(geografia, geograficzny) wybiegnięcia terytorium państwa w głąb innych państw sąsiednich
noun

snobb [~en ~ar] substantiv

snobnoun
osoba, która próbuje zachowywać się tak, jak ktoś z wyższej klasy

snögubbe [~n -gubbar] substantiv

bałwannoun
figura człowieka ulepiona ze śniegu;

bałwan ze śniegunoun

sorb [~en ~er] substantiv

Serbołużyczanin(etnografia, etnograficzny) członek narodu zachodniosłowiańskiego zamieszkującego Łużyce
noun

sprattelgubbe [~n -gubbar] substantiv

pajacnoun
figurka z drewna lub tektury, o komicznym wyglądzie, zwykle z ruchomymi kończynami poruszanymi za pomocą sznurka

pajacyknoun
ćwiczenie gimnastyczne wykonywane w podskoku, z wykonaniem rozkroku i klaśnięciem nad głową

stab [~en ~er] substantiv

dowództwonoun
zespół dowódców; dowódca wraz ze sztabem

kadra(wojskowość, wojskowy) jednostka organizacyjna wojska złożona z zawodowych oficerów, chorążych i podoficerów, będąca trzonem dla dalszych uzupełnień
noun

stilleben [~et; pl. ~] substantiv

martwa natura(sztuka) kompozycja malarska przedstawiająca drobne przedmioty, owoce, zabite zwierzęta itp.;
noun

stubbe [~n stubbar] substantiv

pienieknoun

pniaknoun

tinningben [~et; pl. ~] substantiv

kość skroniowa(anatomia, anatomiczny) parzysta kość położona po bokach i u dołu mózgoczaszki, ochronna dla ucha;
noun

trebent [n. ~, ~a] adjektiv

trójnogiadjective
mający trzy nogi

tromb [~en ~er] substantiv

tornado(meteorologia, meteorologiczny) trąba powietrzna;
noun

trąbanoun
gwałtowny wir powietrza;

tvåbent [n. ~, ~a] adjektiv

dwunożnyadjective
poruszający się na dwóch kończynach

underben [~et; pl. ~] substantiv

goleń(anatomia, anatomiczny) część nogi człowieka (lub tylnej kończyny zwierzęcia) znajdująca się między kolanem a stopą;
noun

vadben [~et; pl. ~] substantiv

kość strzałkowa(anatomia, anatomiczny) kość po stronie bocznej goleni, łącząca się z piszczelą;
noun

strzałka(anatomia, anatomiczny) (potocznie, potoczny) kość strzałkowa;
noun

vibb [~en ~ar] substantiv

wibracjanoun
pobudzenie odczuwane i wzmacniane poprzez kontakt z czymś lub kimś

wannabe [~n; pl. ~s] substantiv

niedoszłynoun
o człowieku: taki, który nie osiągnął zamierzonego celu

345