Swedish-Polish dictionary »

bas meaning in Polish

SwedishPolish
bask [~en ~er] substantiv

Bask(etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego tereny na granicy Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską;
noun

basker [~n baskrar] substantiv

beret(krawiectwo) płaskie, okrągłe nakrycie głowy, bez daszka, wykonane zazwyczaj z pilśni lub wełny;
noun

basket [~en] substantiv

koszykówka(sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu;
noun

basketboll [~en ~ar] substantiv

koszykówka(sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu;
noun

basketbollspelare

koszykarz(sport, sportowy) sportowiec grający w koszykówkę

basketbollspelerska

koszykarka(sport, sportowy) zawodniczka grająca w koszykówkę

basketspelare

koszykarz(sport, sportowy) sportowiec grający w koszykówkę

Baskien substantiv

Kraj Basków(geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna na pograniczu Francji i Hiszpanii, zamieszkiwana przez Basków;
noun

Kraj Basków(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wspólnota autonomiczna w północnej Hiszpanii, część Kraju Basków (1.1);
noun

baskisk [~t ~a] adjektiv

baskijski(językoznawstwo, językoznawczy) język Basków;
adjective

baskijskiadjective
związany z Baskami, dotyczący Basków

baskiska [~n baskiskor] substantiv

Baskijka(etnografia, etnograficzny) kobieta z ludu Basków, przedstawicielka narodu zamieszkującego tereny na pograniczu Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską
noun

baskijski(językoznawstwo, językoznawczy) język Basków;
noun

basofil

bazofil(biologia, biologiczny) morfotyczne składniki krwi z grupy leukocytów, których cytoplazma zawiera ziarnistości barwiące się barwnikami zasadowymi na kolor niebieski;

bassäng [~en ~er] substantiv

basennoun
sztuczny zbiornik wody przeznaczony do pływania

basennoun
sztuczny zbiornik z wodą, służący do celów rekreacyjnych, higienicznych, technicznych lub rytualnych;

kotlina(geografia, geograficzny) teren otoczony górami;
noun

pulanoun
suma przedmiotów lub pieniędzy do rozdysponowania

pulanoun
w grach losowych: suma nagród, środków do wygrania

Basse-Normandie

Dolna Normandia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawny region administracyjny w północnej Francji;

Basse-Terre

Basse-Terre(geografia, geograficzny) stolica francuskiego departamentu zamorskiego Gwadelupy;

basset

basset(kynologia, kynologiczny) masywny pies myśliwski o zwisających uszach;

basset hound

basset(kynologia, kynologiczny) masywny pies myśliwski o zwisających uszach;

Basseterre

Basseterre(geografia, geograficzny) stolica Saint Kitts i Nevis;

bassning [~en ~ar] substantiv

nagananoun
upomnienie za niewłaściwe postępowanie lub za wykroczenie

bäst

łaskawyw zwrotach grzecznościowych: zacny, wielmożny

bast

łyko(włókiennictwo) włókno wykonane z łyka (1.1) niektórych roślin i używane na maty, sznurki, obuwie, itp.

bra [bättre, bäst]

dobrymiły, uczynny, usłużny, szlachetny

dobrzeprzyjemnie

dobrzew należyty sposób

bastant [n. ~, ~a] adjektiv

krzepkiadjective

masywnyadjective

tęgiadjective

bastard [~en ~er] substantiv

bastard(zoologia, zoologiczny) mieszaniec zwierzęcy, głównie międzygatunkowy, zwykle niepłodny lub z ograniczoną płodnością, np. muł;
noun

bękart(pogardliwie, pogardliwy) potomek z nieślubnego związku („z nieprawego łoża”);
noun

mischling(historia, historyczny, historycznie) (obraźliwie) mieszaniec rasowy, osoba mająca żydowskich przodków; określenie używane w propagandzie, teorii rasowej i prawie nazistowskim w Niemczech;
noun

niziołek(fantasy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) istota niskiego wzrostu charakteryzująca się krępą budową ciała i dużymi stopami
noun

basthud [~en] substantiv

łykowy(botanika, botaniczny) związany z łykiem, dotyczący łyka
noun

Bastia

Bastia(geografia, geograficzny) (administracja) główne miasto handlowe i przemysłowe na Korsyce we Francji;

bastion [~en ~er] substantiv

bastion(wojskowość, wojskowy) stosowany od XVI wieku element fortyfikacji w postaci pięciokątnej budowli ziemnej o wzmocnionych, murowanych ścianach; stanowisko artylerii flankującej dostęp do umocnień;
noun

123