börja meaning in Polish

Swedish	Polish
börja [~de ~t] verb	ujmowaćverb brać w obronę upominać(potocznie, potoczny) brać kogoś w obronę czy wstawiennictwo verb zaczynaćverb mieć swój początek zaczynaćverb przystępować do wykonywania jakiejś czynności załadowywać(potocznie, potoczny) wsiadać do pojazdu verb
börja på	zasiedlaćzajmować miejsce mieszkalne
början [best. ~] substantiv	począteknoun to, od czego się coś zaczyna
alla barn i början	pierwsze koty za płotypierwsze poczynione próby nie muszą być udane
från första början	w pierwszej kolejnościnajpierw
nybörjare [~n; pl. ~, best. pl. -börjarna] substantiv	nowicjuszkanoun nowiczok(wojskowość, wojskowy) rodzaj broni chemicznej; noun początkującanoun początkującynoun nieposiadający dużego doświadczenia; taki, który zaczyna zdobywać doświadczenie lub wiedzę w jakiejś dziedzinie początkującynoun osoba początkująca (1.1) żółtodziób(potocznie, potoczny) osoba niedoświadczona, laik, amator noun
påbörja [~de ~t] verb	zaczynaćverb przystępować do wykonywania jakiejś czynności

Your history