än meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| avtjäna [~de ~t] verb | posługiwaćverb |
| bakvänd [-vänt ~a] adjektiv | przeciwnyadjective |
| balklänning [~en ~ar] substantiv | suknia balowanoun |
| barnsäng [~en ~ar] substantiv | połóg(medycyna, medyczny) okres po porodzie; |
| barnsängskvinna | położnicakobieta w okresie połogu |
| basebollträ [~et el. ~t; pl. ~n] substantiv | kij bejsbolowy(sport, sportowy) pałka używana do odbijania piłki podczas gry w baseball |
| bassäng [~en ~er] substantiv | basennoun basennoun kotlina(geografia, geograficzny) teren otoczony górami; pulanoun pulanoun |
| befängd [befängt ~a] adjektiv | bzdurnyadjective |
| begrava [begravde hellre än begrov, begravt, begravd n. begravt el. begraven begravet begravna, pres. begraver] verb | chowaćverb pochowaćverb |
| begränsa [~de ~t] verb | ograniczaćverb przepustnica(technologia, technika, techniczny) (motoryzacja) w silniku tłokowym: urządzenie regulujące dopływ powietrza, mieszanki paliwowej, pary wodnej do cylindrów |
| begränsad | jednostronnyo wąskim zakresie; uwzględniający interes lub opinię tylko jednej ze stron ograniczonyo człowieku, jego umyśle: taki, który ma wąskie horyzonty myślowe lub jest mało inteligentny, ma ciasny umysł ograniczonytaki, który ma jasno określone granice, mieszczący się w określonym zakresie (najczęściej niewielkim) skończony(matematyka, matematyczny) nieosiągający plus/minus nieskończoności skończony(matematyka, matematyczny) o liczbie elementów wyrażonej liczbą naturalną; |
| begränsning [~en ~ar] substantiv | limitnoun obostrzenienoun ograniczanie(rzeczownik odczasownikowy) od ograniczać ograniczenienoun |
| behändig [~t ~a] adjektiv | wszechstronnyadjective wygodnyadjective |
| bekänna [bekände, bekänt, bekänd n. bekänt, pres. bekänner] verb | przyznawaćverb przyznawaćverb przyznawaćverb wyznawaćverb wyznawaćverb zgadzaćverb |
| bekänna färg | |
| bekännare [~n; pl. ~, best. pl. bekännarna] substantiv | wyznawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją; |
| bekännelse [~n ~r] substantiv | spowiedź(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznanie grzechów przed kapłanem w celu otrzymania ich odpuszczenia wyznanienoun |
| besiktningsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | inspektornoun |
| beständig [~t ~a] adjektiv | permanentnieadjective |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »