Swedish-Polish dictionary »

äktenskap meaning in Polish

SwedishPolish
äktenskap [~et; pl. ~] substantiv

małżeństwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (etnografia, etnograficzny) (socjologia, socjologiczny) usankcjonowany prawnie lub kulturowo stały związek dwóch osób, zwykle płci przeciwnej, tradycyjnie mający ułatwić wspólne prowadzenie gospodarstwa domowego i finansów, pożycie oraz wychowanie dzieci;
noun

äktenskaplig [~t ~a] adjektiv

małżeńskiadjective
dotyczący małżeństwa, związany z małżeństwem

äktenskapsbrott [~et; pl. ~] substantiv

cudzołożenie(przestarzałe, przestarzały) dopuszczanie się cudzołóstwa
noun

cudzołóstwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stosunek płciowy z cudzą żoną lub mężem;
noun

äktenskapsbrytare

cudzołożnik

äktenskapsbryterska

cudzołożnica(przestarzałe, przestarzały) kobieta dopuszczająca się cudzołóstwa

äktenskapsförmedling

biuro matrymonialneforma działalności usługowej polegająca na pośredniczeniu w zawieraniu znajomości między osobami pragnącymi zawrzeć związek małżeński

äktenskapsförord [~et; pl. ~] substantiv

intercyza(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kontrakt przedmałżeński/przedślubny, umowa między narzeczonymi lub małżonkami o zachowaniu odrębnych majątków, rezygnacji ze wspólnoty majątkowej
noun

äktenskapsmäklare [~n; pl. ~, best. pl. -mäklarna] substantiv

swat(etnografia, etnograficzny) osoba, która swata dwie osoby, pośredniczy w zawieraniu związku małżeńskiego
noun

äktenskapsskillnad [~en ~er] substantiv

rozwód(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rozwiązanie małżeństwa w formie określonej prawem;
noun

förena i äktenskap

pobraćwziąć ślub

föräktenskaplig [~t ~a] adjektiv

przedmałżeńskiadjective
następujący (zawierany, odbywany, wykonywany) przed zawarciem małżeństwa

inomäktenskaplig [~t ~a] adjektiv

słusznyadjective
zgodny z prawem, uzasadniony

skenäktenskap [~et; pl. ~] substantiv

fikcyjne małżeństwonoun
małżeństwo zawierane w celu obejścia przepisów (na przykład) o legalizacji pobytu, wykorzystujące istniejące luki w prawie

tvångsäktenskap [~et; pl. ~] substantiv

małżeństwo wymuszone(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) związek małżeński, który został zawarty wbrew woli jednej ze stron, zazwyczaj kobiety;
noun

utomäktenskaplig [~t ~a] adjektiv

nieślubnyadjective
taki, który nie jest usankcjonowany ślubem

pozamałżeńskiadjective
odbywający się poza związkiem małżeńskim danej osoby, (także, też) będący rezultatem takiego działania