Svensk-Polsk ordbok »

ute betyder på polska

SvenskaPolska
autekologi

autekologia(ekologia, ekologiczny) dział ekologii, zajmujący się badaniem wzajemnego oddziaływania środowiska abiotycznego na poszczególne organizmy, i odwrotnie

autenticitet [~en] substantiv

autentycznośćnoun
cecha tego, co autentyczne, prawdziwe, pozbawione sztuczności, fałszu

prawdziwośćnoun
zgodność z prawdą, z rzeczywistością

autentisk [~t ~a] adjektiv

autentycznieadjective
w sposób autentyczny, prawdziwy, szczery, zgodny z rzeczywistością

autentycznyadjective
taki, który jest prawdziwy, zgodny z rzeczywistością

szczeryadjective
jednolity, pozbawiony domieszek

avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter] verb

anulować(informatyka, informatyczny) unieważnić czynność w programie komputerowym
verb

potłucverb
rozbić na kawałek albo uszkodzić w licznych miejscach

przecinaćverb
gwałtownie kończyć (np. dyskusję, ciszę)

przerwanie(informatyka, informatyczny) sygnał powodujący zmianę przepływu sterowania
verb

przerwanieverb
naruszenie fizycznej ciągłości czegoś

przerywaćverb
rwąc, dzielić coś

przystawaćverb
stawać na krótko; zatrzymywać się na chwilę

rozbićverb
rozpaść się na kawałki

rozbićverb
uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki

rozdzieraćverb
wywoływać przenikliwy ból

rozłączaćverb
powodować oddzielanie się uprzednio połączonych jednostek

rozmienićverb
wymienić pieniądze na banknoty lub monety na takie o mniejszych nominałach

stanąćverb
zatrzymać się, przestać się poruszać, przestać działać

tłucverb
powodować uderzeniami powstawanie kawałków czegoś; uszkadzać w wielu miejscach

tłucverb
ulegać stłuczeniu, rozbiciu

ustawać(podniośle) przestawać wykonywać coś z powodu zmęczenia
verb

widnieć(rzadki, rzadko używany) stawać się widnym, jasnym; jaśnieć
verb

wstrzymywaćverb
powodować zatrzymanie czegoś, co ma się poruszać

wybićverb
zniszczyć szybę w oknie

wybijaćverb
uderzając w coś, powodować wypadnięcie tego, co znajduje się w środku

wylatywać(fizyka, fizyczny) unosić się w górę samoczynnie lub będąc wyrzucanym
verb

zatrzymywaćverb
unieruchamiać coś

zygzakowatyverb
biegnący zygzakiem, w linii, która co kawałek załamuje się

avslut [~et; pl. ~] substantiv

koda(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów
noun

azimut [~en] substantiv

azymutnoun
kąt zawarty między północną częścią południka odniesienia a danym kierunkiem poziomym;

beslut [~et; pl. ~] substantiv

decyzjanoun
rozstrzygnięcie dokonywane po namyśle

rezolucja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zbiorowa uchwała podjęta w wyniku obrad
noun

uchwała(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt woli kolegialnego organu państwowego, samorządu lub organizacji, podejmowany z reguły na posiedzeniu tego gremium, po przeprowadzeniu głosowania;
noun

blackout [~en ~er] substantiv

blackout(elektryczność) długotrwały zanik napięcia w sieci energetycznej;
noun

blodutgjutelse

rozlew krwiprzelewanie krwi towarzyszące wojnie i przemocy

bryta [bröt, brutit, bruten brutet brutna, pres. bryter] verb

dotrzymaćverb

łamaćverb
o rzeczach mało elastycznych: rozdzielać coś na kawałki naciskając, zginając

minowy(wojskowość, wojskowy) obsiany minami
verb

obłamywaćverb
łamiąc, oddzielać części od pewnej całości, zwłaszcza z wielu jej stron

123