Svensk-Polsk ordbok »

ta betyder på polska

SvenskaPolska
taltrast [~en ~ar] substantiv

drozd śpiewak(ornitologia, ornitologiczny) Turdus philomelos, gatunek ptaka z rodziny drozdowatych;
noun

taluskon

piarg(geografia, geograficzny) osypisko skalne;

tam [~t ~a] adjektiv

oswojonyadjective
o dzikim zwierzęciu: takie, które straciło dzikość

poskramiaćadjective
czynić uległym, łagodnym, pohamowanym

Tamara

Tamaraimię żeńskie;

Tambov

Tambow(geografia, geograficzny) miasto obwodowe w środku europejskiej części Rosji, położone nad rzeką Cną;

tamburin [~en ~er] substantiv

tamburyn(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument perkusyjny w formie obręczy z naciągniętą membraną i blaszkami lub dzwoneczkami naokoło;
noun

Tamburin [~en ~er] substantiv

bębenek(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) mały bęben, membranofon służący do grania rytmów
noun

tamil

Tamil(etnografia, etnograficzny) przedstawiciel narodu drawidyjskiego, posługującego się językiem tamilskim i zamieszkującego indyjski stan Tamil Nadu i północno-wschodnią część Sri Lanki

tamilski(językoznawstwo, językoznawczy) język z rodziny drawidyjskiej, którym posługują się Tamilowie zamieszkujący południowoindyjski stan Tamilnadu (60 mln) oraz wyspę Cejlon (4 mln);

tamiller

fretka(zoologia, zoologiczny) Mustela putorius furo, udomowiony, hodowlany drapieżnik spokrewniony z tchórzem;

mja [mjde mjt] verb

oswajaćverb

tamkatt [~en ~er] substantiv

kot domowy(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Felis silvestris catus Linnaeus, udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych w rodzinie kotowatych;
noun

mligen adverb

całkiemadverb
w sposób wystarczający; dość, dosyć, w miarę

tampas [tampades tampats] verb

ścierać sięverb

wodzić się za łbyverb

zmagać sięverb

tampong [~en ~er] substantiv

tampon(higiena, higieniczny) specjalnie ukształtowany opatrunek ze sznurkiem stosowany wewnętrznie podczas menstruacji;
noun

tampon(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) (medycyna, medyczny) rodzaj opatrunku będący zwitkiem gazy, waty itp. używany do wprowadzania leków do jam ciała lub ran oraz jako materiał opatrunkowy;
noun

tand [~en nder] substantiv

ząb(anatomia, anatomiczny) twór anatomiczny osadzony w szczęce lub żuchwie, ułatwiający gryzienie pokarmu;
noun

ząb(technologia, technika, techniczny) fragment urządzenia, który w połączeniu z innym takim fragmentem powoduje przenoszenie ruchu
noun

nda [nde, nt, nd n. nt, pres. nder] verb

rozpalać(przenośnie, przenośnia) (książkowy) czynić intensywnym jakieś uczucie
verb

włączyćverb

zapalićverb
wzniecić ogień

ndare [~n; pl. ~, best. pl. ndarna] substantiv

zapalniczkanoun
mały pojemniczek z gazem (lub z benzyną) służący do zapalania, niecenia ognia;

tandborste [~n -borstar] substantiv

szczoteczka do zębównoun
mała szczoteczka umieszczona na długiej rączce przeznaczona do mycia zębów;

tandbro

mostek(stomatologia, stomatologiczny) rodzaj protezy zębowej

tandbrygga [~n -bryggor] substantiv

mostek(stomatologia, stomatologiczny) rodzaj protezy zębowej
noun

tandemcykel [~n -cyklar] substantiv

tandemnoun

tandfe

zębowa wróżkabaśniowa postać w kulturze anglosaskiej obdarowująca dzieci w zamian za pozostawione przez nie mleczne zęby;

tandkött [~et] substantiv

dziąsło(anatomia, anatomiczny) zgrubiała tkanka osłaniająca zęby;
noun

tandkräm [~en ~er] substantiv

pasta do zębów(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) półpłynna substancja przechowywana w tubce służąca do utrzymywania czystości zębów i jamy ustnej;
noun

tandläkare [~n; pl. ~, best. pl. -läkarna] substantiv

dentysta(zobacz) stomatolog;
noun

dentystkanoun

tandlös [~t ~a] adjektiv

bezzębnyadjective
taki, który nie ma zębów; pozbawiony zębów

ndning [~en ~ar] substantiv

zapłon(fizyka, fizyczny) (motoryzacja) układ umożliwiający (1.1)
noun

ndningslås [~et; pl. ~] substantiv

stacyjka(motoryzacja) przełącznik z zamkiem do uruchamiania silnika pojazdu przy pomocy klucza
noun

tandpetare [~n; pl. ~, best. pl. -petarna] substantiv

wykałaczkanoun
cienki, zaostrzony patyczek ((dawniej, dawny) także piórko) służący do usuwania spomiędzy zębów resztek jedzenia;

ndrör [~et; pl. ~] substantiv

zapalniknoun

tandsten [~en] substantiv

kamień nazębny(stomatologia, stomatologiczny) twardy osad powstający na powierzchni zębów;
noun

5678