syn betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| synonymt | synonimiczniew sposób synonimiczny |
| synoptisk [~t ~a] adjektiv | synoptyczny(meteorologia, meteorologiczny) związany z synoptyką, z prognozowaniem pogody synoptycznyadjective |
| synpunkt [~en ~er] substantiv | punkt widzenianoun uwaganoun |
| syns det inte finns det inte | czego oko nie widzi, tego sercu nie żalłatwo znieść stratę, o której się nic nie wie |
| synsätt [~et; pl. ~] substantiv | punkt widzenianoun |
| syntagm [~en el. ~et; pl. ~er el. ~] substantiv | syntagma(językoznawstwo, językoznawczy) grupa powiązanych gramatycznie i syntaktycznie słów, które mogą stanowić część zdania, np. podmiot, przydawkę, orzeczenie albo samodzielnie tworzą zdania bądź równoważniki zdań; |
| syntaktisk [~t ~a] adjektiv | składniowy(przymiotnik) od składnia syntaktycznyadjective |
| syntes [~en ~er] substantiv | syntezanoun |
| syntetisk [~t ~a] adjektiv | syntetycznyadjective syntetycznyadjective sztucznyadjective |
| synthesizer [~n; pl. ~] substantiv | syntezator(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (elektryczność) urządzenie elektroniczne wytwarzające i przekształcające dźwięki, wykorzystywane jako instrument muzyczny; |
| synvilla [~n -villor] substantiv | miraż(książkowy) (przenośnie, przenośnia) coś nieziszczalnego, złudnego; pozory czegoś |
| synvinkel [~n -vinklar] substantiv | kąt(przenośnie, przenośnia) punkt widzenia, aspekt punkt widzenianoun |
| ålderssynthet | starczowzroczność(medycyna, medyczny) wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu na bliskie odległości spowodowanym zmniejszoną zdolnością akomodacji oka, zwykle wynikającą ze starzenia się; |
| andesyn | zjawaduch osoby zmarłej |
| Aspergers syndrom | zespół Aspergera(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) łagodne zaburzenie rozwoju ze spektrum autyzmu, którego głównym objawem jest trudność w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji międzyludzkich; |
| åsyn [~en] substantiv | widoknoun |
| asyndetisk [~t ~a] adjektiv | bezspójnikowy(gramatyka) nie zawierający spójnika |
| besynnerlig [~t ~a] adjektiv | dziwacznyadjective dziwnyadjective fenomenalnyadjective kuriozalnyadjective osobliwyadjective |
| besynnerlighet [~en ~er] substantiv | ciekawostkanoun |
| bipolärt syndrom | choroba afektywna dwubiegunowa(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego występują zespoły depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne; |
| bister uppsyn | patrzeć wilkiempatrzeć wrogo, z niechęcią, nieżyczliwie |
| boksynt [n. ~, ~a] adjektiv | oczytanyadjective |
| de sju dödssynderna | siedem grzechów głównych(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) lista ciężkich grzechów Kościoła katolickiego; |
| Downs syndrom | syndrom Downa(rzadki, rzadko używany) (medycyna, medyczny) zespół Downa zespół Downa(medycyna, medyczny) zespół wad wrodzonych spowodowany obecnością dodatkowego chromosomu 21; |
| envis som synden | uparty jak koziołbardzo uparty, nieustępliwy uparty jak osiołbardzo uparty |
| försyn [~en] substantiv | opatrzność(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) opieka Boga zapobiegliwośćnoun |
| försynt [n. ~, ~a] adjektiv | nieśmiałyadjective |
