stad betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| stad | gród(przestarzałe, przestarzały) lub (książkowy) miasto miasto(administracja) znaczny obszar gęsto zabudowany, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze, a który otrzymał prawa miejskie; miasto(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) ogół mieszkańców miasta (1.1) miasto(potocznie, potoczny) centrum, główne miejsce miasta (1.1) urbanistycznydotyczący urbanistyki |
| stadd [statt stadda] adjektiv | w trakcieadjective |
| stadfästa [-fäste, -fäst, -fäst, pres. -fäster] verb | zatwierdzaćverb |
| stadgeenlig [~t ~a] adjektiv | regulaminowyadjective |
| stadium [stadiet stadier] substantiv | etapnoun |
| stadig [~t ~a] adjektiv | pewnyadjective stabilny(o konstrukcjach lub przedmiotach) utrzymujący stałą pozycję stabilnyadjective stabilnyadjective |
| stadion | stadion(historia, historyczny, historycznie) miara długości używana w starożytnych krajach o różnych długościach (zazwyczaj 185 m); stadion(sport, sportowy) duża budowla z miejscami dla widzów, miejsce rozgrywania zawodów sportowych; |
| stadsbo [~n ~r] substantiv | mieszczuch(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) albo (pogardliwie, pogardliwy) osoba mieszkająca w mieście |
| stadshus [~et; pl. ~] substantiv | ratusz(architektura, architektoniczny) budynek, w którym swoją siedzibę mają władze miasta; |
| stadsprivilegium [-privilegiet -privilegier] substantiv | prawa miejskie(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór praw dotyczący mieszkańców miasta, szczególnie istotny w średniowieczu; |
| stadsstat [~en ~er] substantiv | miasto-państwo(historia, historyczny, historycznie) w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa; |
| antasta [~de ~t] verb | molestowaćverb molestowaćverb zaczepiaćverb |
| avdunsta [~de ~t] verb | odparowaćverb |
| avkasta [~de ~t] verb | owocowaćverb wstawiaćverb |
| bekosta [~de ~t] verb | fundowaćverb |
| borsta [~de ~t] verb | szczotkowaćverb |
| bortkastad [-kastat ~e] adjektiv | wycieńczonyadjective |
| bostadsområde [~t ~n] substantiv | osiedle(budownictwo) (architektura, architektoniczny) nieduże skupisko budynków miejskich lub wiejskich |
| darmstadtium | darmsztadt(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ds i liczbie atomowej 110; |
| den eviga staden | Wieczne Miasto(książkowy) (peryfrastyczny) Rzym |
| drista [~de ~t] verb | odważać sięverb ośmielać sięverb pozwalać sobieverb |
| dunsta [~de ~t] verb | ginąćverb parowaćverb ulatniać sięverb zginąćverb zgubićverb |
| e-postadress [~en ~er] substantiv | adres mailowy(informatyka, informatyczny) adres poczty elektronicznej |
