Polsk-Svensk ordbok »
miasto betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| miasto (administracja) znaczny obszar gęsto zabudowany, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze, a który otrzymał prawa miejskie; | |
| miasto (potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) ogół mieszkańców miasta (1.1) | |
| miasto (potocznie, potoczny) centrum, główne miejsce miasta (1.1) | |
| miasto-państwo (historia, historyczny, historycznie) w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa; noun | stadsstat [~en ~er]substantiv |
| miasto portowe noun | hamnstad [~en -städer]substantiv |
| miasto stołeczne (urzędowy) miasto pełniące funkcję stolicy noun | huvudstad [~en el. vard. -stan; pl. -städer]substantiv |
| miasto widmo noun opuszczony teren zabudowany z niszczejącymi budynkami | spökstad [~en -städer]substantiv |
| miastowy (potocznie, potoczny) osoba z miasta noun | borgare [~n; pl. ~, best. pl. borgarna]substantiv |
| natychmiastowy adjective dziejący się natychmiast, bardzo szybko po jakimś wydarzeniu | omedelbar [~t ~a]adjektiv |
| Stare Miasto (administracja) (geografia, geograficzny) toponim, nazwa dzielnicy w szeregu polskich miast; | |
| Wieczne Miasto (książkowy) (peryfrastyczny) Rzym |
