Svensk-Polsk ordbok »

rät betyder på polska

SvenskaPolska
rättvis [~t ~a] adjektiv

sprawiedliwyadjective
o wyroku, prawie itp.: zgodny ze sprawiedliwością

rättvisa [~n -visor] substantiv

sprawiedliwośćnoun
trwała i niewymuszona wola oddawania każdemu tego, co mu się należy;

rättvisligen adverb

sprawiedliwieadverb
w sposób sprawiedliwy

rättvist

zasłużeniezgodnie z czyimiś zasługami, słusznie, tak, jak się komuś należy

rätvinklig [~t ~a] adjektiv

prostokątnyadjective
mający jeden kąt prosty lub wszystkie

anrättning [~en ~ar] substantiv

danienoun
pojedyncza potrawa składająca się na posiłek

potrawanoun
posiłek stworzony z jadalnych składników

anträda [-trädde, -trätt, -trädd n. -trätt, pres. -träder] verb

wierzchowiec(jeździectwo, jeździecki) koń do jazdy wierzchem, w siodle
verb

wstąpićverb
zrobić krok na miejsce wyżej położone

auktionsförrättare [~n; pl. ~, best. pl. -förrättarna] substantiv

aukcjonernoun
osoba prowadząca aukcję

avrätta [~de ~t] verb

egzekwowaćverb
wymagać wykonania czegoś

stracićverb

tracićverb
wymierzać komuś karę śmierci

avrättning [~en ~ar] substantiv

egzekucja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przymusowe ściąganie należności, z których zapłaceniem jakaś osoba lub instytucja zalega
noun

egzekucjanoun
wykonanie wyroku śmierci

stracenienoun
egzekucja, wykonanie kary śmierci; (także, też) kara śmierci

wykonywanie(rzeczownik odczasownikowy) od wykonywać
noun

avträda [-trädde, -trätt, -trädd n. -trätt, pres. -träder] verb

odstępowaćverb
oddawać coś komuś (bez zapłaty)

odstępowaćverb
przekazywać coś, odsprzedając to na dogodnych warunkach

bakgrundsberättelse

przedakcja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) część utworu fabularnego, która informuje o zdarzeniach poprzedzających rozpoczęcie akcji

begråta [begrät, begråtit, begråten begråtet begråtna, pres. begråter] verb

lamentowaćverb
rozpaczliwie zawodzić; płakać lub narzekać poprzez głośne wydawanie jęków

opłakiwaćverb
płakać, doznawać bólu, wyrażać go po utracie kogoś lub czegoś

berätta [~de ~t] verb

opisywaćverb
przekazywać informacje w sposób słowny, dawać opis

opowiadaćverb
mówić o jakiejś historii, przedstawiać słowami jakieś wydarzenie, relacjonować

opowiedziećverb

powiedzećverb

berättare [~n; pl. ~, best. pl. berättarna] substantiv

bajkopisarznoun
pisarz zajmujący się tworzeniem bajek

gawędziarznoun
autor lub znawca gawęd, łatwo i z zamiłowaniem opowiadający anegdoty, różne historie

berättelse [~n ~r] substantiv

bajdurzyć(potocznie, potoczny) mówić głupstwa
noun

bajdurzyć(potocznie, potoczny) zmyślać bajki, opowiadania
noun

fabuła(dawniej, dawny) treść stanowiąca coś ciekawego, niekoniecznie prawdziwego
noun

historianoun
nauka zajmująca się badaniem przeszłości;

narracja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) sposób wypowiedzi w epickim utworze literackim lub w filmie prezentującej świat przedstawiony;
noun

narracyjny(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) przedstawiający sobą występujące po kolei zdarzenia; stanowiący narrację
noun

opowiadanienoun
coś, co zostało opowiedziane

opowieść(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) utwór narracyjny o bogatej fabule i gawędziarskiej narracji, zwykle dłuższy od opowiadania i noweli, krótszy od powieści
noun

opowieśćnoun
opowiadana historia

berättiga [~de ~t] verb

upoważniaćverb
dawać komuś pełnomocnictwo do przeprowadzania czynności formalnych

usprawiedliwiaćverb
wyjaśniać motywy działania

berättigad [berättigat ~e] adjektiv

należny(książkowy) należący się komuś lub czemuś; przysługujący
adjective

123

Sökhistorik