Svensk-Polsk ordbok »

om betyder på polska

SvenskaPolska
omkring adverb

okołoadverb
… wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu

omkväde [~t ~n] substantiv

przyśpiewnoun

refren(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w utworze śpiewanym jest to powtarzająca się melodia i tekst
noun

omlastning [~en ~ar] substantiv

okład(medycyna, medyczny) opatrunek
noun

omljud [~et; pl. ~] substantiv

przegłos(językoznawstwo, językoznawczy) zmiana barwy samogłoski pod wpływem otoczenia fonetycznego zachodząca w językach indoeuropejskich;
noun

umlaut(językoznawstwo, językoznawczy) przegłos
noun

umlautnoun
znak przegłosu – dwie kropki nad literą

omloppsbana [~n -banor] substantiv

orbita(astronomia, astronomiczny) tor ciała krążącego lub przelatującego obok innego ciała, zakrzywiony w wyniku ich wzajemnego przyciągania;
noun

orbitowaćnoun
krążyć po orbicie

ömma [~de ~t] verb

obolałyverb

żałowaćverb
okazywać komuś współczucie z powodu trudnej sytuacji w jakiej się znalazł

omnämna [-nämnde -nämnt] verb

poruszać(przenośnie, przenośnia) mówić, omawiać
verb

wymieniaćverb
podawać coś z nazwy, wyliczać

omnämnande [~t ~n] substantiv

wspomnienienoun
wzmianka, napomknięcie

wzmiankanoun
krótka informacja o czymś, napomknięcie

omnibus

omnibus(motoryzacja) dawny wieloosobowy pojazd;

omnipotens [~en] substantiv

wszechmocnoun
przymiot tego, kto posiada nieograniczoną moc

omodern [~t ~a] adjektiv

staroświeckiadjective
wywodzący się ze starych czasów, obecnie niemodny, niepopularny

omöjlig [~t ~a] adjektiv

niemożliwyadjective
taki, którego nie da się urzeczywistnić

omöjliggöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör] verb

uniemożliwiaćverb

omöjlighet [~en ~er] substantiv

niemożliwośćnoun
cecha tego, co niemożliwe

niemożnośćnoun
brak sposobności zrealizowania czegoś, brak możliwości

omoral [~en] substantiv

niemoralnośćnoun
cecha tego, co jest niemoralne; cecha tego, kto jest niemoralny

omoralisk [~t ~a] adjektiv

immoralnyadjective
niepowiązany z jakimikolwiek normami moralnymi lub niezgodny z nimi

niemoralnyadjective
niezgodny z zasadami postrzeganymi w danej społeczności za dobre i słuszne

omplantera [~de ~t] verb

przesadzać(ogrodnictwo, ogrodniczy) wykopywać roślinę z ziemi lub wyjmować z doniczki, aby posadzić ją w innym miejscu lub innym pojemniku
verb

område [~t ~n] substantiv

obszarnoun
ograniczona część powierzchni, zwykle dużych rozmiarów

rejonnoun
obszar, strefa, określona część

omringa [~de ~t] verb

otoczyćverb

omröstning [~en ~ar] substantiv

głosnoun
decyzja wyrażona podczas wyborów, głosowania

głosowanienoun
wspólne decydowanie poprzez wyrażenie poparcia lub sprzeciwu wobec czegoś

wotować(dawniej, dawny) głosować
noun

ömse pronomen

obiepronoun

obydwapronoun

obydwiepronoun

ömsesidig [~t ~a] adjektiv

wzajemnyadjective
dokonywany przez obie strony, osoby wobec siebie nawzajem; taki, który jest odwzajemniony

ömsesidigt

wzajemniejeden drugiego, jeden drugiemu

ömsevis adverb

na zmianęadverb
wykonując lub występując na przemian

omsider adverb

nareszcieadverb

Omsk

Omsk(geografia, geograficzny) (administracja) miasto obwodowe w azjatyckiej części Rosji, przy ujściu Omu do Irtysza;

2345

Sökhistorik