Svensk-Polsk ordbok »

men betyder på polska

SvenskaPolska
men

kalectwoniedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej

uszczerbek(książkowy) poniesiona strata lub szkoda

men subjunktion

aconjunction
…przeciwstawności

aleconjunction
…służący do łączenia zdań wtedy, gdy jedno z nich jest przeciwieństwem drugiego, gdy sytuacja z jednego z nich zachodzi pomimo sytuacji ze zdania drugiego

leczconjunction

tylkoconjunction
łączy frazy o przeciwstawnym znaczeniu lub wyodrębnia dany element

mena [~de ~t, perf. part. n. ibl. ment] verb

chodzićverb
mieć coś na myśli

uważaćverb
mieć zdanie na jakiś temat; być zdania

menad [~en ~er] substantiv

menadanoun

menageri [~et ~er] substantiv

menażeria(historia, historyczny, historycznie) (zoologia, zoologiczny) niecodzienne gatunki zwierząt w klatkach obwożone w celach pokazowych;
noun

menażeria(historia, historyczny, historycznie) (zoologia, zoologiczny) pomieszczenie lub zespół klatek, gdzie przetrzymywane są niecodzienne gatunki zwierząt
noun

mendelevium

mendelew(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Md i liczbie atomowej 101;

mened [~en ~er] substantiv

krzywoprzysięstwonoun
złożenie fałszywych zeznań pod przysięgą

krzywoprzysięzcanoun
ktoś, kto złożywszy przysięgę, łamie ją

menedare [~n; pl. ~, best. pl. -edarna] substantiv

krzywoprzysięzcanoun
ktoś, kto składając zeznanie pod przysięgą, mówi nieprawdę

menig [~t ~a] adjektiv

szeregowiec(dawniej, dawny) (wojskowość, wojskowy) żołnierz najniższy rangą;
adjective

szeregowy(wojskowość, wojskowy) najniższy stopień wojskowy;
adjective

szeregowyadjective
niewyróżniający się z tłumu, zwyczajny

menighet [~en ~er] substantiv

publicznośćnoun
grupa osób, która oglądają jakieś przedstawienie, pokaz, zawody

mening [~en ~ar] substantiv

intencjanoun
chęć, zamiar

poglądnoun
sąd, opinia na określony temat

przekonanienoun
przeświadczenie o słuszności czegoś, sąd oparty na takim przeświadczeniu

sensnoun
sposób rozumienia czegoś

sensnoun
wymowa, istota, znaczenie jakiegoś przekazu

sensnoun
właściwość jakiejś idei, czynności, przedmiotu, sprawiająca, że jest użyteczny, wartościowy, uzasadniony

użyteknoun
użycie, używanie, użytkowanie

wyobrażenienoun
domniemany obraz czegoś, pogląd na jakiś temat

zamiarnoun
chęć zrobienia czegoś; coś, co się zamierza, planuje

zdanie(gramatyka) wypowiedzenie posiadające orzeczenie (osobową formę czasownika)
noun

zdanienoun
opinia

znaczenienoun
to, co dany wyraz, znak, gest oznacza lub sygnalizuje

zwracać uwagęnoun
mieć baczność na co lub na kogo

meningsfrände [~n ~r] substantiv

sympatyknoun
osoba, która z czymś lub z kimś sympatyzuje

wyznawca(przenośnie, przenośnia) entuzjasta czyichś poglądów
noun

zwolenniknoun
osoba, która popiera coś, darzy coś sympatią, oddaje swoje poparcie komuś lub czemuś

meningslös [~t ~a] adjektiv

bezcelowyadjective
taki, który nie ma konkretnego celu, sensu

bezpłodny(przenośnie, przenośnia) taki, który nie daje pożądanych wyników
adjective

bezsensownyadjective
taki, który jest pozbawiony sensu, uzasadnienia

gratisowyadjective
otrzymywany lub rozdawany bezpłatnie

pusty(przenośnie, przenośnia) pozbawiony wartości, istotnego znaczenia
adjective

12