Svenska | Polska |
---|---|
kul adjektiv | fajnieadjective fajnyadjective zabawnieadjective zabawnyadjective |
kula | jama(zoologia, zoologiczny) schronienie zwierząt wykopane w ziemi kula(sport, sportowy) sprzęt lekkoatletyczny używany w konkurencji pchnięcia kulą; kula(wojskowość, wojskowy) pocisk z broni palnej pociskprzedmiot miotany z broni miotającej lub wyrzutni mający razić cel lub wykonać inne zadanie, np. zadymić, oświetlić pole walki; |
kula [~n, kulor] | kula(geometria) abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest niewiększa od pewnej ustalonej liczby; kulakażdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1) nora(zoologia, zoologiczny) podziemne schronienie zwierząt |
kulak [~en ~er] substantiv | kułak(historia, historyczny, historycznie) (pogardliwie, pogardliwy) majętny chłop tępiony przez władzę radziecką; |
kulinarisk [~t ~a] adjektiv | kulinarnyadjective |
kuling [~en ~ar] substantiv | wicher(meteorologia, meteorologiczny) silny, porywisty wiatr o prędkości 60-75 km/h i o sile 8 stopni w skali Beauforta wichuranoun |
kuliss [~en ~er] substantiv | kulisanoun kulisynoun prowadnicanoun scenerianoun scenografianoun |
kull [~en, ~ar] | berekdziecięca gra ruchowa, w której jedna osoba musi dogonić i dotknąć dowolną z pozostałych osób |
kulle [~n kullar] substantiv | pagóreknoun wzgóreknoun |
kullerbytta [~n -byttor] substantiv | saltonoun |
kullersten [~en ~ar] substantiv | brukowiecnoun kocie łbynoun |
kullerstensbeläggning | kocie łby(potocznie, potoczny) bruk z kamieni polnych, otoczaków; |
kullig [~t ~a] adjektiv | bezrogi(zoologia, zoologiczny) nie mający rogów |
kullkasta [~de ~t] verb | unicestwiaćverb |
kulmination [~en ~er] substantiv | kulminacja(astronomia, astronomiczny) proces przejścia ciała niebieskiego poprzez płaszczyznę południka kulminacjanoun |
kulminera [~de ~t] verb | górować(astronomia, astronomiczny) przechodząc przez płaszczyznę południka niebieskiego, znajdować się najwyżej nad horyzontem |
kulspetspenna [~n -pennor] substantiv | długopisnoun |
kulspruta [~n -sprutor] substantiv | cekaem(wojskowość, wojskowy) ciężki karabin maszynowy karabin maszynowy(wojskowość, wojskowy) zespołowa broń samoczynna zasilana amunicją o kalibrze do 20 mm; maszynowynoun |
kulsprutepistol [~en ~er] substantiv | pistolet maszynowynoun |
kulstötare [~n; pl. ~, best. pl. -stötarna] substantiv | kulomiot(sport, sportowy) osoba uprawiająca pchnięcie kulą |
kulstötning [~en] substantiv | pchnięcie kulą(sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna, polegająca na wypchnięciu kuli jednorącz z koła o średnicy 2,135 m; |
kult | kult(przenośnie, przenośnia) opowiadanie się za jakąś wartością, przekonaniem |